Bielin (rejon włodzimierski)

Bielin
Білин
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Rejon

włodzimierski

Populacja (2001)
 liczba ludności


432

Nr kierunkowy

3342

Kod pocztowy

44713

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bielin”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bielin”
50°56′36″N 24°16′08″E/50,943333 24,268889

Bielin (ukr. Білин, Biłyn) – wieś na Ukrainie na terenie rejonu włodzimierskiego w obwodzie wołyńskim, liczy 432 mieszkańców[1].

Do 1944 roku Bielin był wsią polską, w której mieszkało tylko kilka rodzin ukraińskich. W lipcu 1943 roku we wsi powstała baza polskiej samoobrony oparta na strukturach Armii Krajowej, obejmująca także sąsiednie miejscowości. Od 18 sierpnia 1943 do stycznia 1944 w Bielinie stacjonował 10-15-osobowy oddział Schutzmannschaft złożony z Polaków, uznawany przez miejscowych za "legalną" samoobronę, w odróżnieniu od "nielegalnej" samoobrony akowskiej. Baza samoobrony stała się schronieniem dla polskiej ludności powiatu włodzimierskiego, która w lipcu i sierpniu 1943 była poddana eksterminacyjnej akcji OUN-UPA. Od stycznia 1944 Bielin był miejscem formowania i stacjonowania oddziałów 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK. W pierwszej dekadzie kwietnia 1944 Niemcy kilkukrotnie bombardowali Bielin, powodując zniszczenia i straty w ludziach, a później wyparli oddziały 27 WDP AK ze wsi. Wraz z partyzantami Bielin opuściła znaczna liczba cywilów. Po zajęciu wsi Niemcy rozstrzelali kilkunastu mężczyzn[2].

Instytut Jad Waszem wskazuje Bielin jako miejsce ukrywania się przed Niemcami dziewięciorga Żydów (rodziny Katzów, Wapniarskich i Szaja Maltzman). Ludzie ci trafili do Bielina wraz z polską rodziną Szwedów, która ukrywała ich w rodzinnej wsi Andresówka i musiała stamtąd uchodzić z powodu zagrożenia ze strony ukraińskich nacjonalistów. W 1982 roku Jad Waszem uhonorował tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata Andrzeja i Katarzynę Szwedów oraz ich synów Władysława, Tadeusza, Franciszka i Józefa[3][4].

Przypisy

  1. Oficjalna ukraińska baza danych statystycznych
  2. Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2000, ISBN 83-87689-34-3, s. 911-913
  3. Szwed Andrzej & Katarzyna ; Son: Władysław ; Son: Tadeusz ; Son: Franciszek ; Son: Józef. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  4. Więcej o rodzinie Szwedów. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2024-10-13]. (pol.).

Linki zewnętrzne