Bilbil plamisty

Bilbil plamisty
Bonapartia leucogrammica
(S. Müller, 1836)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

bilbile

Rodzaj

Bonapartia

Gatunek

bilbil plamisty

Synonimy
  • Ixos leucogrammicus S. Müller, 1836[1]
  • Pycnonotus leucogrammicus (S. Müller, 1836)[2]
  • Hemixos leucogrammicus (S. Müller, 1836)[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Bilbil plamisty[4] (Bonapartia leucogrammica) − gatunek małego ptaka z rodziny bilbili (Pycnonotidae). Endemit Sumatry. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka

Gatunek ten opisał Salomon Müller pod nazwą Ixos leucogrammicus, opis ukazał się w 1836 roku w „Tijdschrift Voor Natuurlijke Geschiedenis en Physiologie”[5]. Później gatunek zaliczano zwykle do rodzaju Pycnonotus[1][6]. Obecnie (2025) autorzy Kompletnej listy ptaków świata umieszczają bilbila plamistego w rodzaju Bonapartia[4], IOC i serwis Birds of the World zaliczają go do Ixos[6][7], a IUCN do Hemixos[3]. Nie wyróżnia się podgatunków[1][6][7].

Morfologia

Długość ciała 17–18 cm[1]. Samice podobne do samców[8].

Występowanie

Gatunek ten jest indonezyjskim endemitem zamieszkującym zachodnią Sumatrę[1].

Jego naturalnym środowiskiem występowania są tropikalne i subtropikalne lasy górskie i ich obrzeża, także lasy wtórne (800–1900 m n.p.m.[1]).

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bilbila plamistego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity w lasach na średnich wysokościach, choć na północy Sumatry zazwyczaj rzadki. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za spadkowy ze względu na wylesianie w obrębie zasięgu występowania tego ptaka[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Fishpool, L. & Tobias, J.: Cream-striped Bulbul (Pycnonotus leucogrammicus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
  2. Pycnonotus leucogrammicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2022-10-24] (ang.).
  3. 1 2 3 4 BirdLife International, Hemixos leucogrammicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2024, wersja 2025-1 [dostęp 2025-04-27] (ang.).
  4. 1 2 Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Pycnonotidae Gray,GR, 1840 - bilbile - Bulbuls (wersja: 2024-06-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-04-27].
  5. S. Müller, Aanteekeningen over de natuurlijke gesteldheid van een gedeelte der westkust en binnenlanden van Sumatra..., „Tijdschrift Voor Natuurlijke Geschiedenis en Physiologie”, 2, [1835], s. 352–353 (niderl.).
  6. 1 2 3 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v15.1). [dostęp 2025-04-27]. (ang.).
  7. 1 2 L. Fishpool & J.A. Tobias: Cream-striped Bulbul (Ixos leucogrammicus), version 1.1. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2023. [dostęp 2025-04-27]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. Handbook of the Birds of the World. Josep del Hoyo, Andrew Elliott & David Christie (red.). T. 10: Cuckoo-shrikes to Thrushes. Barcelona: Lynx Edicions, 2005, s. 170. ISBN 84-87334-72-5. (ang.).

Linki zewnętrzne