Bilbil sumatrzański

Bilbil sumatrzański
Bonapartia tympanistrigus[1]
(S. Müller, 1836)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

bilbile

Rodzaj

Bonapartia

Gatunek

bilbil sumatrzański

Synonimy
  • Ixos tympanistrigus S. Müller, 1836
  • Pycnonotus tympanistrigus (S. Müller, 1836)
  • Alcurus tympanistrigus (S. Müller, 1836)[2]
  • Brachypus [Ixos] tigus Bonaparte, 1850[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Bilbil sumatrzański[4] (Bonapartia tympanistrigus) − gatunek małego azjatyckiego ptaka z rodziny bilbili (Pycnonotidae). Występuje na zachodniej Sumatrze. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka
Gatunek ten opisał niemiecki przyrodnik Salomon Müller pod nazwą Ixos tympanistrigus, opis ukazał się w 1836 roku na łamach „Tijdschrift Voor Natuurlijke Geschiedenis en Physiologie”[5]. Autorzy Kompletnej listy ptaków świata zaliczają ten gatunek do rodzaju Bonapartia[4], inni umieszczają go w Pycnonotus[3][6][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[6][7].
Morfologia
Długość ciała 16 cm[6]. Obie płcie są do siebie podobne[6].
Zasięg występowania
Ptak ten jest endemitem indonezyjskiej wyspy Sumatra, występującym w jej zachodniej części[3][6].
Biotop
Zasiedla zalesione wzgórza i stoki gór. Naturalnymi siedliskami są subtropikalne i tropikalne wilgotne lasy i ich obrzeża.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2023 roku uznaje bilbila sumatrzańskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Wcześniej, od 2000 roku miał on status gatunku bliskiego zagrożenia (NT – near threatened), od 1994 był klasyfikowany jako gatunek narażony (VU – vulnerable), a od 1988 jako gatunek najmniejszej troski. Liczebność populacji nie została oszacowana, aczkolwiek ptak ten opisywany jest jako dość pospolity, także w środowiskach zdegradowanych. Trend liczebności populacji uznaje się za lekko spadkowy głównie ze względu na utratę siedlisk (wylesianie) oraz prawdopodobnie chwytanie w pułapki z przeznaczeniem na handel[3].

Przypisy

  1. Pycnonotus tympanistrigus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-03-10] (ang.).
  2. 1 2 D. Lepage, Spot-necked Bulbul Alcurus tympanistrigus, [w:] Avibase [online] [dostęp 2025-04-27] (ang.).
  3. 1 2 3 4 BirdLife International, Pycnonotus tympanistrigus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2023, wersja 2025-1 [dostęp 2025-04-27] (ang.).
  4. 1 2 Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pycnonotidae Gray,GR, 1840 - bilbile - Bulbuls (wersja: 2024-06-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-04-27].
  5. S. Müller, Aanteekeningen over de natuurlijke gesteldheid van een gedeelte der westkust en binnenlanden van Sumatra..., „Tijdschrift Voor Natuurlijke Geschiedenis en Physiologie”, 2, [1835], s. 353 (niderl.).
  6. 1 2 3 4 5 L. Fishpool & J.A. Tobias: Spot-necked Bulbul (Pycnonotus tympanistrigus), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2025-04-27]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. 1 2 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v15.1). [dostęp 2025-04-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne