Bilbil złotolicy
| Pycnonotus finlaysoni[1] | |||
| Strickland, 1844 | |||
 Zdjęcie wykonane na Phuket Island w Tajlandii | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
bilbil złotolicy | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 Zasięg występowania w starszym ujęciu systematycznym (wraz z bilbilem birmańskim (P. davisoni) | |||
Bilbil złotolicy[3] (Pycnonotus finlaysoni) − gatunek małego ptaka z rodziny bilbili (Pycnonotidae). Zamieszkuje południowo-wschodnią Azję – Mjanmę, Laos, Malezję, Kambodżę, Tajlandię, Wietnam i południowe Chiny.
Podgatunki i zasięg występowania
Wyróżnia się dwa podgatunki P. finlaysoni[4][5]:
- P. finlaysoni eous – południowe Chiny (południowa część prowincji Junnan[6]), południowo-wschodnia Mjanma[4], Tajlandia i południowe Indochiny;
- P. finlaysoni finlaysoni – Półwysep Malajski.
Za podgatunek biblila złotolicego był uznawany także bilbil birmański (P. davisoni) z zachodniej i południowo-środkowej Mjanmy[6], jednak na podstawie publikacji del Hoyo & Collar (2016)[3] i Limparungpatthanakij (2022)[5] został on wyodrębniony jako osobny gatunek[7].
Morfologia
Długość ciała 19–20 cm; masa ciała 24,3–32,3 g[4]. Obie płcie są do siebie podobne[4].
Biotop
Gatunek ten występuje w wilgotnych nizinnych i podgórskich lasach subtropikalnych i tropikalnych.
Status zagrożenia
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bilbila złotolicego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, aczkolwiek ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity, choć w Chinach rzadki. Ze względu na brak istotnych zagrożeń i dowodów na spadki liczebności organizacja BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako prawdopodobnie stabilny[2].
Przypisy
- ↑ Pycnonotus finlaysoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Pycnonotus finlaysoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- 1 2 Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pycnonotidae Gray,GR, 1840 - bilbile - Bulbuls (wersja: 2024-06-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-04-28].
- 1 2 3 4 W.L. Limparungpatthanakij: Stripe-throated Bulbul (Pycnonotus finlaysoni), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. B.K. Keeney, S.M. Billerman & P.N. Maleko) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2025-04-28]. (ang.).
- 1 2 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v15.1). [dostęp 2025-04-28]. (ang.).
- 1 2 Stripe-throated Bulbul (Pycnonotus finlaysoni). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
- ↑ BirdLife International, Pycnonotus davisoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2025-04-28] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i materiały audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).