Bitwa pod Anchialos (763)
| Wojna bizantyjsko-bułgarska 680-792 (wojna z chanem Telecem) | |||
![]() | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Anchialos (Pomorie) | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo wojsk bizantyjskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Bułgarii ![]() | |||
| 42°33′N 27°39′E/42,550000 27,650000 | |||
Bitwa pod Anchialos – zwycięstwo sił bizantyjskich pod wodzą cesarza Konstantyna V Kopronima, nad armią bułgarską chana Teleca 30 czerwca 763, koło dzisiejszego miasta Pomorie.
W 761 tron bułgarski, po zamordowaniu poprzedniego chana, objął Telec, przywódca stronnictwa dążącego do wojny z Bizancjum. Rozpoczął on rozbudowę armii, co spowodowało exodus ponad 200 tys. niechętnych poborowi Słowian na ziemie pod władzą Konstantynopola. Chan rozpoczął od ataku na Trację, gdzie zdobył kilka pogranicznych twierdz, a następnie przygotował się do obrony, wznosząc fortyfikacje i wzmacniając swoje siły dwudziestoma tysiącami słowiańskich najemników. Jego przeciwników, cesarz Konstantyn, także potraktował zagrożenie poważnie i starannie zorganizował kontrofensywę. Kawalerię nakazał załadować na statki i wysadzić przy ujściu Dunaju, a sam ruszył z resztą oddziałów przez Trację. Jazda, przebywszy Dobrudżę dołączyła do jego sił pod Anchialos[1].
30 czerwca 763[a] Bułgarzy pod wodzą chana Teleca uderzyli na armię bizantyjską. Bitwa trwała cały dzień i była bardzo krwawa; ostatecznie oddziały Konstatyna zwyciężyły. Poniosły jednak na tyle poważne straty, że cesarz nie ścigał wroga, lecz wrócił do stolicy, gdzie odbył triumf i stracił kilka tysięcy jeńców. Porażka doprowadziła do upadku Teleca, którego zamordowali arystokraci, i kilku lat niestabilności politycznej w Bułgarii. Mimo to, Bułgarzy stawiali dość zacięty opór kolejnym ekspedycjom Konstantyna, gdy ten w następnych latach usiłował ostatecznie pobić północnych sąsiadów[1].
Uwagi
- ↑ Bitwa bywa także datowana na 762 rok; S. Runciman, op. cit.
Przypisy
- 1 2 Steven Runciman: A History of the First Bulgarian Empire. London: G. Bell & Sons, 1930, s. 38-39.

