Bitwa pod Apameą (40 p.n.e.)

Bitwa pod Apameą

Wojny partyjsko-rzymskie
Imperium Partów
Czas	40 p.n.e.
Miejsce	rejon rzeki Orontes (Nahr al-Asi), Apamea
Terytorium	Syria
Wynik	zwycięstwo Partów
Strony konfliktu
Rzymianie Partowie
Dowódcy
propretor Decydiusz Saksa Kwintus Labienus (rzymski sojusznik Orodesa)
Siły
nieznane 10 000
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

Bitwa pod Apameą – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 40 p.n.e.

Wiosną roku 40 p.n.e. armia Partów pod wodzą Kwintusa Labienusa i Pakorusa w sile ok. 10 000 ludzi przekroczyła Eufrat w rejonie Zeugmy. Po zakończeniu przeprawy Partowie Pakorusa oblegli Apameę nad Orontesem. Labienus na czele jazdy partyjskiej wyruszył wówczas w kierunku zbliżających się oddziałów rzymskich pod wodzą propretora Decydiusza Saksy. W rejonie miasta doszło do bitwy pomiędzy obiema stronami. Partowie okazali się lepszymi kawalerzystami, zasypując żołnierzy Saksy strzałami. Następnie ciężka jazda partyjska wycięła Rzymian w pień. Saksa wraz z wojskami piechoty wycofali się do obozu. Jeszcze tej samej nocy propretor z garstką swoich zwolenników opuścił potajemnie obóz i uciekł do Antiochii. Reszta jego wojsk przeszła na stronę Labienusa.

• Dando-Collins Stephen: Żołnierze Marka Antoniusza, III legion galjski, wyd. Bellona, Warszawa 2008.