Bitwa pod Ludlow

Bitwa pod Ludlow

Wojna Dwóch Róż
Czas	12 października 1459 roku
Miejsce	w pobliżu Ludlow w Shropshire
Terytorium	Anglia
Przyczyna	walka o tron Anglii
Wynik	zwycięstwo Lancasterów
Strony konfliktu
Yorkowie Lancasterowie
Dowódcy
Ryszard książę Yorku Henryk VI
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie Anglii miejsce bitwy
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii miejsce bitwy
52°21′50″N 2°43′08″W/52,363750 -2,718889

Bitwa pod Ludlow (bitwa koło mostu pod Ludford) – starcie zbrojne, które miało miejsce 12 października 1459 r. Była to największa porażką Yorków w pierwszej odsłonie Wojny Dwóch Róż.

Po zwycięstwie w bitwie pod Blore Heath, wojska Yorków pomaszerowały w kierunku Worcester. Po drodze natknęły się jednak na siły Lancasterów i oszańcowały w okolicy mostu koło wioski Ludford. Mała wioska położona w pobliżu Ludlow oddzielona była od miasteczka rzeką Tene.^[1]

Dnia 12 października 1459 Sir Andrew Trollope – komendant kontyngentu wojskowego z Calais zdecydował się na zmianę stron konfliktu. Król zaproponował mu pardon. Władca potrzebował przede wszystkim dokładnych informacji o planach przeciwnika, a jedyne co mu było wiadomo to fakt że dysponował on przewagą liczebną nad wojskami króla w stosunku 3 do 1.^[2]

Jeszcze tego samego wieczoru książę Yorku, wraz z Ryszardem Neville (16 Earl of Warwick) oraz Ryszardem Neville (5 Earl of Salisbury), zadecydował o ucieczce z pola walki. Salisbury i Edward (najstarszy syn księcia) zbiegli do Calais, zaś Ryszard York z pozostałymi dowódcami udał się do Irlandii do Dublina.^[3]

Gdy armia Yorków spostrzegła nad ranem, że w jej szeregach nie ma przywódców, rozeszła się w różnych kierunkach. W ten sposób armia Lancasterów weszła do miejscowości Ludlow, którą całkowicie splądrowała.^[4]