Bitwa pod Victorią

Bitwa pod Parmą (twierdzą Victoria)

Walki Gwelfów z Gibelinami
Bitwa pod Parmą (Victorią)
Czas	18 lutego 1248
Miejsce	twierdza Victoria w okolicy Parmy
Terytorium	Włochy
Wynik	zwycięstwo wojsk Parmy
Strony konfliktu
Parma Gwelfowie Święte Cesarstwo Rzymskie Gibelini
Dowódcy
Grzegorz z Montelongo Fryderyk II
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane 1 500 zabitych, 3 000 jeńców
brak współrzędnych

Bitwa pod Victorią (zwana też bitwą pod Parmą) – starcie zbrojne, które miało miejsce 18 lutego 1248 r.

W roku 1247 cesarz Fryderyk II Hohenstauf, zamierzając zdobyć Parmę, zbudował nieopodal niej oblężnicze miasto Victoria. Na zaoranym polu oprócz domostw ustawiono mury, fosy, wieże i mosty zwodzone, a także kanał zaopatrujący miasto w wodę. Cesarz spędził tutaj kilka miesięcy, trwoniąc czas i pieniądze w oczekiwaniu na kapitulację Parmy. 18 lutego 1248 Fryderyk w towarzystwie dworskiej świty i eskorty pięćdziesięciu rycerzy wybrał się na polowanie. W Victorii pozostał nieliczny garnizon margrabiego Lancii. Obrońcy Parmy wykonali wówczas pozorowany atak w kierunku południowym, na który Lancia odpowiedział kontratakiem, pozbawiając Victorię osłony. Wówczas to przywódca parmeńskiego oporu Grzegorz z Montelongo na czele swych oddziałów wdarł się do miasta, podpalił je, a rycerzy cesarskich wybił. Niemcy stracili 1 500 żołnierzy i 3 000 jeńców oraz skarb państwa z insygniami władzy cesarskiej. Cesarz, widząc płonące miasto, umknął do oddalonej o 60 km Cremony.

• Carlo, Fornari. "La battaglia di Parma". Stupor Mundi. Retrieved 24 July 2011.
• Roversi Monaco, Francesca. "Parma". Federiciana. Enciclopedia Italiana. Retrieved 24 July 2011.