Blackburn B-20
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
Wodnosamolot, eksperymentalna łódź latająca |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
4–5 osób |
| Historia | |
| Data oblotu |
marzec 1940 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x silnik rzędowy Rolls-Royce Vulture |
| Moc |
2 x 1,720 KM (1,280 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
25,00 m (z wysuniętymi pływakami 23,20 m) |
| Długość |
11,35 m |
| Wysokość |
7,70 m (ze schowanym pływakiem centralnym 6,90 m |
| Powierzchnia nośna |
99,00 m² |
| Masa | |
| Startowa |
15850 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
490 km/h |
| Prędkość przelotowa |
320 km/h |
| Zasięg |
2400 km (normalny) |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
| Rzuty | |
| |
.svg.png){kind=small}
Blackburn B-20 – eksperymentalny wodnosamolot zwiadowczy będący połączeniem wodnosamolotu pływakowego i łodzi latającej.
Podczas startu i lądowania opuszczany był pływak centralny i małe pływaki pod skrzydłowe. Podczas lotu elementy te były podnoszone co upodabniało samolot do łodzi latającej.
Projekt powstał w odpowiedzi na wymagania brytyjskiego Ministerstwa Lotnictwa R.1/36
Samolot oblatano w marcu 1940 roku.
7 kwietnia 1940 roku samolot został rozbity i program uległ likwidacji.
Prototyp nie był uzbrojony, przewidywano wyposażenie go w 8 karabinów maszynowych kaliber 7,7 mm w trzech wieżyczkach oraz ładunek do 900 kg bomb