Blackpill

Blackpill – termin stosowany głównie w internetowej subkulturze inceli, oznaczający pesymistyczny światopogląd oparty na przekonaniu, że atrakcyjność fizyczna i genetyczne predyspozycje jednostki są decydującymi czynnikami sukcesu w relacjach międzyludzkich. W przeciwieństwie do koncepcji „czerwonej pigułki” (ang. redpill), która zakłada możliwość poprawy swojego losu poprzez samorozwój i świadomość społeczną, „blackpill” jest głęboko fatalistycznym podejściem, w którym jednostka wierzy, że nie ma kontroli nad swoimi szansami na sukces w związkach oraz życiu społecznym, ponieważ wszystko zależy od niezmiennych, biologicznych cech[1].

Historia i pochodzenie

Koncepcja „blackpill” wywodzi się z filozofii „redpill”, która była promowana w różnych zakątkach internetowej manosfery, zwłaszcza na forach poświęconych męskości, relacjom damsko-męskim i prawom mężczyzn. Termin „pigułka” pochodzi z filmu Matrix (1999), w którym postać Neo musi wybrać pomiędzy niebieską pigułką, symbolizującą ignorancję wobec rzeczywistości, a czerwoną, która reprezentuje przebudzenie do „prawdy”[2].

„Blackpill” zyskał popularność w połowie lat 2010. na forach inceli, gdzie został użyty w celu wyrażenia ekstremalnej formy pesymizmu. Termin ten odnosi się do przekonania, że osoby, które nie są genetycznie uprzywilejowane, są skazane na samotność i izolację, niezależnie od ich starań.

Główne założenia

Determinizm biologiczny

Centralnym elementem filozofii „blackpill” jest przekonanie, że wygląd fizyczny, wzrost, struktura twarzy i inne biologiczne cechy mają decydujące znaczenie w ocenie wartości jednostki przez społeczeństwo. Zgodnie z tą ideologią, osoby atrakcyjne fizycznie mają o wiele większe szanse na udane związki i sukces społeczny, podczas gdy osoby, które nie spełniają pewnych norm atrakcyjności, są skazane na porażkę[1].

Pesymizm

W przeciwieństwie do osób identyfikujących się z filozofią „redpill”, którzy wierzą, że jednostka może poprawić swoje szanse poprzez rozwój osobisty i zmiany w zachowaniu, zwolennicy „blackpill” uważają, że takie działania są daremne. Osoby te wierzą, że wysiłki związane z samodoskonaleniem nie mają sensu, ponieważ sukces w związkach zależy od cech, nad którymi nie mają kontroli, takich jak wygląd i status społeczny[3].

Nierówność płciowa

Część ideologii „blackpill” opiera się na przekonaniu, że społeczeństwo jest silnie spolaryzowane pod względem relacji między mężczyznami a kobietami. Uznają, że kobiety mają większą swobodę wyboru partnerów, podczas gdy mężczyźni, którzy nie spełniają odpowiednich norm atrakcyjności, zostają wykluczeni z gry randkowej. Według wyznawców blackpill, kobiety preferują wyłącznie najbardziej atrakcyjnych fizycznie mężczyzn, co prowadzi do marginalizacji innych mężczyzn[2].

Krytyka

Filozofia „blackpill” spotkała się z szeroką krytyką ze strony psychologów, socjologów i innych badaczy społecznych. Uważa się, że przyjęcie takiego światopoglądu może prowadzić do izolacji społecznej, depresji i skrajnych postaw, w tym mizoginii. Krytycy twierdzą również, że ideologia ta pomija wiele czynników wpływających na relacje międzyludzkie, takich jak osobowość, umiejętności społeczne czy emocjonalna inteligencja[3].

Ponadto, ruch blackpill jest często krytykowany za propagowanie nienawiści i skrajnych postaw wobec kobiet, co może prowadzić do radykalizacji i tworzenia niebezpiecznych środowisk online. Wielu ekspertów zwraca uwagę na to, że ekstremalny pesymizm i fatalizm propagowany przez blackpill mogą negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne jego wyznawców, prowadząc do poczucia beznadziejności i braku motywacji do jakichkolwiek działań na rzecz poprawy jakości życia[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Rachel Gillett, The rise of the ‘incel’ community – and how it’s inspired men to murder, Insider, 3 maja 2021 [dostęp 2024-09-12].
  2. 1 2 Debbie Ging, Alphas, Betas, and Incels: Theorizing the Masculinities of the Manosphere., t. 22 (4), Men and Masculinities, 2019, s. 638–657 [dostęp 2024-09-12].
  3. 1 2 Rachel Hall, What is ‘blackpill’? The toxic male supremacy ideology blamed for incel terrorism, The Guardian, 17 lipca 2021 [dostęp 2024-09-12].