Bohdan Staliński

Bohdan Staliński
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1924
Oszmiana

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1993
Wrocław

profesor nauk chemicznych
Specjalność: fizykochemia ciała stałego
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

1956

Profesura

1964

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska
Instytut Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN

Bohdan Staliński (ur. 29 lutego 1924 w Oszmianie, zm. 26 lutego 1993 we Wrocławiu) – polski fizykochemik, profesor, pracownik naukowy Politechniki Wrocławskiej oraz Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN, żołnierz AK.

Życiorys

W trakcie wojny jako żołnierz AK brał udział w wyzwoleniu Wilna. Następnie został siłą wcielony do Armii Czerwonej[1].

W 1951 ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej. Stopień doktora uzyskał w 1956 roku pod kierunkiem prof. Włodzimierza Trzebiatowskiego[2]. W 1958 roku został docentem[2]. Od 1964 roku profesor nadzwyczajny Politechniki Wrocławskiej[3], w 1972 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Następnie związany z Instytutem Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN. Miał istotny wkład w rozwój Instytutu. Od utworzenia w 1966 roku był jego wicedyrektorem, zaś w latach 1975–1983 – dyrektorem[4][1].

Prowadził badania w zakresie fizykochemii ciała stałego. Jako pierwszy w Polsce rozwinął niskotemperaturowe badania kalorymetryczne. Był autorem monografii pt. Magnetochemia, wyd. PWN, 1966[4]. Wypromował 7 doktorów[2].

Grób prof. Bohdana Stalińskiego na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu

W 1969 r. został członkiem korespondentem, a w 1976 r. członkiem rzeczywistym PAN[5].

Pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[6].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.