Borek Żukowy
 zabytkowy młyn w Borku Żukowym | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
1717 |
| Kod pocztowy |
222673 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. _location_map.png) | |
 53°32′34″N 26°34′54″E/53,542778 26,581667 | |
Borek Żukowy, Żuków Borek (biał. Жукаў Барок, Żukau Barok; ros. Жуков Борок, Żukow Borok) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Szaszki, u ujścia Jaczonki do Niemna.
Współcześnie w skład miejscowości wchodzą także dawne folwarki Byczkowszczyzna i Pawlukowszczyzna.
Historia
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżał w województwie mińskim, w powiecie mińskim. W 1703 wybudowano tu cerkiew unicką (pod zaborami przejętą przez prawosławnych). Odpadł od Rzeczypospolitej w 1793, w wyniku II rozbioru.
W XIX i w początkach XX w. wieś i majątek ziemski położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie mińskim, w gminie Zasule. Wieś znana była wówczas z znajdującej się tu przeprawy przez Niemen.
W dwudziestoleciu międzywojennym Borek Żukowy, Byczkowszczyzna i Pawlukowszczyzna leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], do 1 kwietnia 1927 w gminie Zasule[1], następnie w gminie Stołpce[2]. Demografia w 1921 przedstawiała się następująco:[1]
| Liczba mieszkańców |
Budynki | Narodowość | Wyznanie | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Polacy | Białorusini | rzymskokatolickie | prawosławne | |||
| wieś Borek Żukowy | 222 | 42 | 222 | – | 3 | 219 |
| folwark Byczkowszczyzna | 12 | 1 | – | 12 | – | 12 |
| folwark Pawlukowszczyzna | 9 | 1 | 8 | 1 | 8 | 1 |
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Właściciele wsi
Borek Żukowy był własnością Radziwiłłów, później w posagu Stefanii Radziwiłł przeszedł do Wittgensteinów, a następnie do księcia Hohenlohe[3].
.jpg)
Borek Żukowy w XIX w. na rysunku Napoleona Ordy.jpg)
Borek Żukowy w 1883.jpg)
przeprawa przez Niemen w okresie II wojny światowej
tablica ku pamięci mieszkańców wsi zamordowanych przez Niemców w 1944
Ludzie związani z miejscowością
- Salomon Majmon – żydowski filozof samouk; urodzony w Borku Żukowym[3]
- Antoni Pietkiewicz – polski pisarz; w młodości mieszkaniec Borku Żukowego[3]
Borek Żukowy w kulturze
O Borku Żukowym wspomina Władysław Syrokomla w Wędrówkach po moich niegdyś okolicach: wspomnienia, studja historyczne i ...[3].
Uwagi
- ↑ do 1920 w powiecie mińskim
Przypisy
- 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 19, poz. 143
- 1 2 3 4 Żukowy (1) Borek, pow. miński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 851.
Bibliografia
- Żukowy (1) Borek, pow. miński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 851.
- Borek (14), pow. miński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 202.
- Mapa WIG Jeremicze. [dostęp 2024-07-22]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-07-22]. (ros. • biał.).