Brusienka

Brusienka

Górny bieg Brusienki
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Rzeka
Długość	ok. 17 km
Źródło
Miejsce	u podnóża wzgórza Brusno
Wysokość	385 m n.p.m.
Współrzędne	50°13′56″N 23°12′26″E/50,232222 23,207222
Ujście
Recypient	Wirowa
Miejsce	pomiędzy Niemstowem a Starym Lublińcem
Wysokość	202 m n.p.m.
Współrzędne	50°16′43″N 23°04′33″E/50,278611 23,075833
Położenie na mapie Polski źródło ujście

Brusienka – rzeka wypływająca na skraju Roztocza Wschodniego, uchodząca do Wirowej^[1], lewobrzeżnego dopływu Tanwi.

Brusienka ma źródła u podnóża wzgórza Brusno (385 m) na terenie nieistniejącej wsi Stare Brusno. Płynie przez miejscowości: Polanka Horyniecka (dawniej Deutschbach), Nowe Brusno, Rudka (wieś nie istnieje, została jedna rodzina), Chotylub, Nowe Sioło, Cieszanów i pomiędzy Niemstowem a Starym Lublińcem wpada do Wirowej, dopływu Tanwi. Rzeczkę charakteryzuje krystalicznie czysta woda oraz doskonale widoczne piaszczyste dno. Brusienka, podobnie jak inne rzeki roztoczańskie z powodu silnego zasilania podziemnego zamarza tylko przy bardzo niskich temperaturach. W samych źródłach widać kotłujący się piasek oraz zieloną przez cały rok roślinność wodną.

W swoim górnym, roztoczańskim biegu płynie głęboką, zalesioną doliną między wzgórzami Brusno (364,8 m n.p.m.) i Hrebcianka (330,6 m n.p.m.). Na obu wzgórzach zachowało się kilkanaście schronów bojowych z Linii Mołotowa. Pod szczytem wzgórza Brusno znajduje się największy kamieniołom na Roztoczu Wschodnim. Teren doliny zamieszkują licznie dzikie zwierzęta, m.in. bobry.

W Nowym Bruśnie zbudowano na rzeczce sztuczny zbiornik, pełniący funkcje przeciwpożarowe i retencyjne.

• Rzeki Polski

• Brusienka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 389 .
• Brusienka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 239 .