Buccaneer Archipelago
![]() | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Stan | |
| Akwen | |
| Liczba wysp |
800-1000 |
Mapa![]() | |
Położenie na mapie Australii Zachodniej ![]() | |
Położenie na mapie Australii ![]() | |
Buccaneer Archipelago – grupa od 800 do 1 000 wysp na Oceanie Indyjskim, położonych w czterech skupiskach przy wejściu do Zatoki Królewskiej, u północnych wybrzeży Australii Zachodniej. Największą wyspą archipelagu jest Macleay Island, jednak najważniejsze wyspy to Cockatoo Island i Koolan Island, na których około 1880 roku odkryto bogate złoża rudy żelaza, które były eksploatowane w drugiej połowie XX wieku. Archipelag nazwano na cześć angielskiego korsarza Williama Dampiera, który odkrył wyspy w 1688 roku[1].
Wyspy należące do archipelagu są przeważnie skaliste, często z wysokimi klifami. Powstały w wyniku podnoszącego się poziomu morza. Chociaż wyspy powstały stosunkowo niedawno, skały, które je tworzą oraz przylegające wybrzeże powstały ponad 2 miliardy lat temu[2].
Przypisy
- ↑ Buccaneer Archipelago | Islands, Kimberley, WA | Britannica [online], www.britannica.com [dostęp 2025-02-17] (ang.).
- ↑ The Kimberley - Buccaneer Archipelago [online], web.archive.org, 28 listopada 2010 [dostęp 2025-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-28] (ang.).



