Budynek Szkoły Męskiej w Przeworsku

Budynek Szkoły Męskiej w Przeworsku

nr rej. A-404 z 26.02.2010[1]
Budynek szkoły
Państwo	Polska
Miejscowość	Przeworsk
Adres	Szkolna 6
Typ budynku	szkoła
Styl architektoniczny	neogotyk
Inwestor	Gmina Miejska Przeworsk
Ukończenie budowy	1904
Ważniejsze przebudowy	1992
Pierwszy właściciel	Miejska Szkoła Męska w Przeworsku
Kolejni właściciele	Liceum Ogólnokształcące w Przeworsku
Obecny właściciel	Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Przeworsku
Położenie na mapie Przeworska Budynek Szkoły Męskiej w Przeworsku
Położenie na mapie Polski Budynek Szkoły Męskiej w Przeworsku
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Budynek Szkoły Męskiej w Przeworsku
Położenie na mapie powiatu przeworskiego Budynek Szkoły Męskiej w Przeworsku
50°03′28″N 22°29′17″E/50,057778 22,488056

Budynek Szkoły Męskiej w Przeworsku (obecnie Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Przeworsku) – zabytkowy budynek w Przeworsku znajdujący się przy ul. Szkolnej 6.

Działkę, na której wzniesiono szkołę zakupiło miasto od Wojciecha Końcowicza w 1868. Również w tym roku rozpoczęto wypalanie cegły, przeznaczonej na budowę obiektu. Komitet budowy szkoły powołano w 1877. W jego skład weszli: Stanisław Czajkowski, Feliks Hoszowski i Feliks Świtalski. Wielokrotnie jednak zmieniano planowaną lokalizację budynku. W 1894 planowano wznieść szkołę w ogrodzie klasztoru oo. Bernardynów. Gwardian wyraził zgodę, żądając w zamian rekompensaty w postaci innej działki. Ostatecznie powrócono do pierwotnej koncepcji i szkołę wzniesiono na parceli zakupionej od Końcowicza. Budowę Szkoły Męskiej zakończono w 1904. W budynku, oprócz sal lekcyjnych znajdowało się także mieszkanie służbowe dla kierownika szkoły, którym został Jan Reyman. W czasie I wojny światowej sale szkolne zajęto na koszary i lazaret dla chorych żołnierzy. W 1963 obiekt przekazano do dyspozycji Liceum w Przeworsku (obecnie Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Przeworsku. W 1983 podjęto decyzję o rozbudowie szkoły. 3 kwietnia 1992 oddano do użytku nowe skrzydło oraz salę gimnastyczną.

Obiekt został wzniesiony z czerwonej cegły. Reprezentuje skromne formy neogotyku. Budynek jest dwukondygnacyjny z poddaszem. Przez całą szerokość budynku biegnie ozdobna lizena. Nad drzwiami wejściowymi znajduje się figura Chrystusa. Ryzalit fasady jest zakończony schodkowym szczytem.

• Małgorzata Wołoszyn: Dawny Przeworsk na pocztówce i fotografii do 1944. Rzeszów: Libra, 2011, s. 31. ISBN 978-83-89183-88-0.
• Antoni (red.) Kunysz: Siedem wieków Przeworska. Rzeszów: 1974. Brak numerów stron w książce