Budynek przy ul. Jagiellońskiej 22 w Sanoku

Budynek przy ul. Jagiellońskiej 22 w Sanoku
Ilustracja
Budynek w 2016
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Adres

ul. Jagiellońska 22
(Śródmieście)

Rozpoczęcie budowy

XIX wiek

Właściciel

miasto Sanok

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Jagiellońskiej 22 w Sanoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Jagiellońskiej 22 w Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Jagiellońskiej 22 w Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Jagiellońskiej 22 w Sanoku”
Ziemia49°33′29,8″N 22°12′10,9″E/49,558278 22,203028

Budynek przy ul. Jagiellońskiej 22 w Sanoku – niezagospodarowany budynek o przeznaczeniu oświatowym położony w Śródmieściu Sanoka.

Historia

Gmach przy ulicy Jagiellońskiej został wybudowany w XIX wieku i pierwotnie był dwukondygnacyjny.

W latach 20. i 30. XX wieku figurował pod numerem konskrypcyjnym 241[1][2][3]. Właścicielem był adwokat dr Adolf Bendel[1], a mieszkanie na pierwszym piętrze wynajmowała rodzina Pajączkowskich: lekarz dr Włodzimierz Pajączkowski, jego żona Wanda oraz synowie Jerzy i Stefan[2][4][3][5]. Do budynku był wówczas przypisany adres ulicy Jagiellońskiej 20[1].

Na wiosnę 1945 budynek został siedzibą Prywatnego Koedukacyjnego Gimnazjum Kupieckiego i Liceum Handlowego Związku Nauczycielstwa Polskiego (popularnie zwane „handlówką”[6]), późniejszego Technikum Ekonomicznego, które zostało przeniesione do siedziby przy ulicy Jana III Sobieskiego w 1963, lecz częściowo szkoła nadal funkcjonowała przy ulicy Jagiellońskiej[7]. Pod adresem ul. Karola Świerczewskiego 22 istniał wówczas dom, prawdopodobnie zabytkowy, przylegający od strony zachodniej do budynku szkoły[8]. Zamieszkiwał w nim Józef Paszkiewicz, woźny szkolny od 1 kwietnia 1946 do 1970[9].

21 lipca 1970 decyzją Kuratorium Oświaty w Rzeszowie z Zasadniczej Szkoły Zawodowej Międzyzakładowej wyodrębniona została Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca. Nowo powstała szkoła zajęła budynek przy ówczesnej ulicy Świerczewskiego (obecnie Jagiellońska). Jako samodzielna placówka funkcjonuje od 1 września 1970[10]. Później w gmachu podjął działalność Zespół Szkół Zawodowych (od 2 grudnia 1993 ZSZ im. Ignacego Łukasiewicza[11][12]). W latach 70. do 1980 dokonano gruntownej przebudowy i rozbudowy budynku na potrzeby nowej szkoły[13][14] (według Ryszarda Borowca poprzedni rozmiar budynku stanowił po powiększeniu 25% nowego stanu)[15]. W jej wyniku została dobudowana trzecia kondygnacja. W budynku została ulokowana sala gimnastyczna, ulokowana w jego wschodniej części i obejmująca przestrzeń drugiego i trzeciego piętra[16]. Przy budynku istniało boisko sportowe, którego inicjatorem był nauczyciel szkoły i działacz sportowy Adam Bieniasz[17]. Po reformie szkolnictwa z 1999 w budynku funkcjonował Zespół Szkół nr 5 im. Ignacego Łukasiewicza[18][19]. We wrześniu 2015 decyzją podkarpackiego Kuratora Oświaty ZS5 został przeniesiony do budynku ZS4 przy ulicy Sadowej, wchłaniając tamtejszą szkołę[20].

Przed 2019 władze miasta zgodziły się przeznaczyć budynek na nową siedzibę sanockiego Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego[21]. Mimo złożonych obietnic nie przygotowały projektu remontu do połowy roku 2020[22]. Po wykonaniu rozległych prac odkrywkowych wykonawca doniósł o złym stanie fundamentów, doprowadzając do porzucenia projektu na rzecz budowy nowego ośrodka. Wiosną 2024 nieuprzątnięty budynek został wystawiony wraz z działką na sprzedaż za 4,5 mln zł, ale według stanu z początku 2025 nie znalazł nabywcy[21].

W kulturze

Budynek – jeszcze przed dokonaną rozbudową – jest widoczny w odcinku 2 pt. "Numer próbny" serialu telewizyjnego Droga z 1973, gdy ukazana została scena, w której autobusy marki Autosan jadą ulicą Jagiellońską w Sanoku w kierunku centrum miasta[23].

Przypisy

  1. 1 2 3 Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 36.
  2. 1 2 Spis abonentów Państwowych i Koncesjonowanych Sieci Telefonicznych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) 1931/32 r.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Poczt i Telegrafów, 1931, s. 491.
  3. 1 2 Spis Abonentów sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) na 1938 r.. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”, 1938, s. 622.
  4. ↑ Urzędowy spis lekarzy uprawnionych do wykonywania praktyki lekarskiej oraz aptek w Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: 1925, s. 289.
  5. ↑ Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 15. ISBN 83-92421-0-0.
  6. ↑ Elżbieta Kolano. Spotkanie w szkolnej ławie. „Nowiny”, s. 3, Nr 154 (11848) z 4-5 lipca 1987.
  7. ↑ Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 67, 73-75. ISBN 83-903469-0-7.
  8. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 384. ISBN 978-83-60380-26-0.
  9. ↑ Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 84-85. ISBN 83-903469-0-7.
  10. ↑ Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 76. ISBN 83-903469-0-7.
  11. ↑ Jak minął rok 1993?. „Echo Sanoka”, s. 7, Nr 14 z 20 grudnia 1993.
  12. ↑ Adam Sudoł: Wybór z Księgi Ogłoszeń Parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku (lata 1967–1995). Sanok: 2001, s. 396. ISBN 83-914224-7-X.
  13. ↑ Stara szkoła – jak nowa. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 6 (171) z 20-29 lutego 1980. Sanocka Fabryka Autobusów.
  14. ↑ Historia szkoły. zs5sanok.pl. [dostęp 2016-04-26].
  15. ↑ Ryszard Borowiec: Sylwetki nauczycieli z długoletnim stażem. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 282. ISBN 83-903469-0-7.
  16. ↑ Ryszard Borowiec (oprac. s. Alicja Zygmunt, Beata Liszka): Niektórzy spośród wielu... Historia, jakiej nie znacie. W: Jubileusz 85-lecia Sanockiego Ekonomika 1925–2010. Księga pamiątkowa. Sanok: 2010, s. 58-. ISBN 978-83-62260-27-0.
  17. ↑ Marek Boczar: Sylwetki nauczycieli z długoletnim stażem. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 270. ISBN 83-903469-0-7.
  18. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 378. ISBN 978-83-60380-26-0.
  19. ↑ 5. Zespół Szkół nr 5 im. Ignacego Łukasiewicza w Sanoku, ul. Jagiellońska 22, 38-500 Sanok. powiat-sanok.pl. [dostęp 2016-04-26].
  20. ↑ Sanok: Setka „koniem trojańskim” dla Budowlanki? Uczniowie „czwórki” walczą o byt szkoły [online], esanok.pl, 14 lutego 2016.
  21. 1 2 Marian Struś, Dawny „Ekonomik” pod rozwałkę? [online], korsosanockie.pl, 13 lutego 2025.
  22. ↑ Joanna Jankowska, Protokół Nr XXIV z XXIV sesji zwyczajnej Rady Powiatu Sanockiego VI kadencji, która odbyła się w dniu 30 lipca 2020 r. od godz. 1700 do godz. 1935 w I LO w Sanoku, ul. Zagrody 1 [online], bip.powiat-sanok.pl, 30 lipca 2020, s. 9–10, 12.
  23. ↑ Droga, odc. 2. "Numer próbny", czas 12:38–12:53.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.