Budzówka

Budzówka
Ilustracja
Budzówka w Kamieńcu Ząbkowickim
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. dolnośląskie

Rzeka
Długość 25,7[1] km
Źródło
Miejsce w okolicach Przełęczy Srebrnej
Wysokość

ok 570 m n.p.m.[2]

Współrzędne

50°33′15″N 16°38′32″E/50,554167 16,642222

Ujście
Recypient Nysa Kłodzka
Miejsce

Kamieniec Ząbkowicki

Wysokość

235,7 m n.p.m.[2]

Współrzędne

50°30′50″N 16°53′13″E/50,513889 16,886944

Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego
Mapa konturowa powiatu ząbkowickiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Budzówka (niem. Pause Bach)– rzeka, lewy dopływ Nysy Kłodzkiej[3] o długości 25,7 km[1]. Źródła Budzówki znajdują się w okolicach Przełęczy Srebrnej, a ujście powyżej Paczkowa[4]. Nad Budzówką leżą Ząbkowice Śląskie i Kamieniec Ząbkowicki (tuż przed ujściem do Nysy)[4].

Nazwa

Dawniej rzeka nazywała się Budzów. Od jej nazwy wzięła się nazwa wsi Budzów. Świadczy o tym Księga henrykowska. Pierwsza wzmianka o rzece pochodzi z 1221 roku. Ludność niemiecka zgermanizowała nazwę na Pause Bach[5].

Przypisy

  1. 1 2 Budzówka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-01-23].
  2. 1 2 Budzówka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-01-23].
  3. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 26, ISBN 83-239-9607-5.
  4. 1 2 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 76, 77. ISBN 83-85773-04-5.
  5. ↑ Stanisław Rospond, Stanisława Sochacka, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska, Wyd. 1., Warszawa: Państwowe Wydawn. Naukowe, 1970, s. 118, ISBN 978-83-01-05425-0 [dostęp 2024-09-24] (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.