Butastur

	Butastur
	Hodgson, 1843
	; Myszołap białobrewy (B. indicus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	szponiaste
Rodzina	jastrzębiowate
Podrodzina	jastrzębie
Plemię	Accipitrini
Rodzaj	Butastur
	Typ nomenklatoryczny
	Circus teesa Franklin, 1831
Synonimy
	Buteopernis Jameson, 1841; Poliornis Kaup, 1844; Valeria G.R. Gray, 1844; Bupernis G.R. Gray, 1855;
	Buteopernis Jameson, 1841; Poliornis Kaup, 1844; Valeria G.R. Gray, 1844; Bupernis G.R. Gray, 1855;
Gatunki
	4 gatunki − zobacz opis w tekście
	4 gatunki − zobacz opis w tekście

Butastur – rodzaj ptaków z podrodziny jastrzębi (Accipitrinae) w obrębie rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce i Azji^[5].

Morfologia

Długość ciała 35–48 cm, rozpiętość skrzydeł 84–110 cm; masa ciała 300–433 g^[5].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1843 roku angielski etnolog i przyrodnik Brian Houghton Hodgson w artykule poświęconym spisowi katalogowemu nepalskich ptaków, opublikowanym w czasopiśmie The journal of the Asiatic Society of Bengal^[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) myszołap białooki (B. teesa).

Etymologia

Butastur: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Buteo Lacépède, 1799 (myszołów) oraz Astur Lacépède, 1801 (jastrząb)^[6].
Buteopernis: łac. buteo, buteonis ‘myszołów’; rodzaj Pernis Cuvier, 1816 (trzmielojad)^[7].
Poliornis: gr. πολια polia ‘siwowłosy’; ορνις ornis, ορνιθος ornithos ‘ptak’^[8]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Circus teesa Franklin, 1831^[4].
Valeria: łac. valeria ‘rodzaj orła’^[9]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Circus teesa Franklin, 1831.
Bupernis: łac. buteo, buteonis ‘myszołów’; rodzaj Pernis Cuvier, 1816 (trzmielojad)^[10]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Circus teesa Franklin, 1831^[11].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[12]:

Butastur liventer (Temminck, 1827) – myszołap białobrzuchy
Butastur rufipennis (Sundevall, 1850) – myszołap rdzawoskrzydły
Butastur teesa (Franklin, 1831) – myszołap białooki
Butastur indicus (J.F. Gmelin, 1788) – myszołap białobrewy

Uwagi

↑ Nomen nudum.

Przypisy

1 2 B.H. Hodgson. Catalogue of Nepdlese Birds presented to the Asiatic Society, duly named and classified by the Donor. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 12 (1), s. 311, 1843. (ang.).
↑ R. Jameson. On the Affinities of the Falconidce; being an attempt at a Natural Arrangement of this Family. „Calcutta Journal of Natural History”. 1, s. 319, 1841. (ang.).
↑ J.J. Kaup: Classification der Säugethiere und Vögel. Darmstadt: C. W. Leske, 1844, s. 122. (niem.).
1 2 3 G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: Printed by order of the Trustees, 1855, s. 4. (ang.).
1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.accipi1.01 [dostęp 2024-08-09] (ang.), Butastur.
↑ The Key to Scientific Names ↓, Butastur [dostęp 2022-10-27] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Buteopernis [dostęp 2022-10-27] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Poliornis [dostęp 2022-10-27] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Valeria [dostęp 2022-10-27] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Bupernis [dostęp 2022-10-27] .
↑ H.T. Condon: Checklist of the birds of Australia. Cz. 1: Non-passerines. Melbourne: Royal Australasian Ornithologists Union, 1975, s. 83. ISBN 978-0-9599823-1-2. (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2024-04-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-08-09].

Bibliografia

The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[2] Nomen nudum.

[Hodgson-1] 1 2 B.H. Hodgson. Catalogue of Nepdlese Birds presented to the Asiatic Society, duly named and classified by the Donor. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 12 (1), s. 311, 1843. (ang.).

[Jameson-3] R. Jameson. On the Affinities of the Falconidce; being an attempt at a Natural Arrangement of this Family. „Calcutta Journal of Natural History”. 1, s. 319, 1841. (ang.).

[Kaup-4] J.J. Kaup: Classification der Säugethiere und Vögel. Darmstadt: C. W. Leske, 1844, s. 122. (niem.).

[Gray1855-5] 1 2 3 G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: Printed by order of the Trustees, 1855, s. 4. (ang.).

[Winkler&inni-6] 1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.accipi1.01 [dostęp 2024-08-09] (ang.), Butastur.

[7] The Key to Scientific Names ↓, Butastur [dostęp 2022-10-27] .

[8] The Key to Scientific Names ↓, Buteopernis [dostęp 2022-10-27] .

[9] The Key to Scientific Names ↓, Poliornis [dostęp 2022-10-27] .

[10] The Key to Scientific Names ↓, Valeria [dostęp 2022-10-27] .

[11] The Key to Scientific Names ↓, Bupernis [dostęp 2022-10-27] .

[raou-12] H.T. Condon: Checklist of the birds of Australia. Cz. 1: Non-passerines. Melbourne: Royal Australasian Ornithologists Union, 1975, s. 83. ISBN 978-0-9599823-1-2. (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-13] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2024-04-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-08-09].

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]