Calocera
 Pięknoróg największy | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
pięknoróg |
| Nazwa systematyczna | |
| Calocera (Fr.) Fr. Elench. fung. (Greifswald) 1: 233 (1828) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Calocera viscosa (Pers.) Fr. 1821 | |
Calocera (Fr.) Fr. (pięknoróg) – rodzaj grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)[1].
Charakterystyka
Grzyby saprotroficzne rozwijające się na drewnie. Mają owocniki krzaczkowate, drzewkowate lub rożkowate i galaretowatą konsystencję[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonimy: Caloceras Fr. ex Wallr., Calopposis Lloyd, Clavaria subgen. Calocera Fr., Corynoides Gray, Dacryomitra Tul. & C. Tul.[3]
Polską nazwę podał Franciszek Błoński w 1890 r., w polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane też były jako płaskosz i goździeniec[4].
- Calocera cornea (Batsch) Fr. 1827 – pięknoróg szydłowaty
- Calocera furcata (Fr.) Fr. 1827 – pięknoróg dwuprzegrodowy
- Calocera glossoides (Pers.) Fr. 1827 – pięknoróg językowaty
- Calocera viscosa (Pers.) Fr. 1821 – pięknoróg największy
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według W. Wojewody[4].
Przypisy
- 1 2 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-10-18] (ang.).
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 180, 181, ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] (ang.).
- 1 2 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 90, 91, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).