Calonarius sodagnitus
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Calonarius sodagnitus |
| Nazwa systematyczna | |
| Calonarius sodagnitus (Rob. Henry) Niskanen & Liimat Fungal Diversity: 10.1007/s13225-022-00499-9, [47] (2022) | |
Calonarius sodagnitus (Rob. Henry) Niskanen & Liimat. – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Calonarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1935 r. Robert Henry nadając mu nazwę Cortinarius sodagnitus. Obecną nazwę nadali mu Tuula Niskanen i Kare Liimatainen w 2022 r.[1] Synonimy:
- Cortinarius provencalis M.M. Moser 1997
- Cortinarius sodagnitus Rob. Henry 1935
- Cortinarius sodagnitus var. mediocris Bidaud & Reumaux 1993
- Cortinarius sodagnitus Rob. Henry 1935 var. sodagnitus
- Phlegmacium sodagnitum (Rob. Henry) M.M. Moser 1960
- Phlegmacium sodagnitum (Rob. Henry) M.M. Moser 1953[2].
Morfologia
Średnica 4–8 cm, za młodu wypukły, potem łukowaty. Powierzchnia w stanie suchym jedwabista, w stanie wilgotnym śliska, lepka i błyszcząca. Barwa początkowo fioletowa, potem fioletoworóżowa, w końcu rdzawa[3].
Dość gęste, długie fioletowe lub fioletowo różowe, później rdzewiejące[3].
Wysokość 4–9 cm, grubość 1–1,5 cm, walcowaty, w podstawie z bulwą o średnicy do 3 cm. Drobnowłóknisty, początkowo fioletowy, potem liliowy, w końcu rdzawy[3].
O barwie od białawej do niebieskawej. Zapach słaby, smak gorzki (zwłaszcza pod skórką kapelusza). Pod wpływem KOH barwi się na czerwonawo[3].
Elipsoidalne lub migdałowate, umiarkowanie brodawkowane, o rozmiarach 9–11 × 5–6 μm[3].
Występowanie i siedlisko
Znane są nieliczne jego stanowiska tylko w niektórych krajach Europy i dwa w Ameryce Północnej[4]. W Polsce gatunek nowy. Po raz pierwszy jego stanowiska podali Ławrynowicz i inni w 2009 r.[5]
Rzadko spotykany w ciepłych lasach liściastych na glebach wapiennych. Od sierpnia do października[3].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-21] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-12-21] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Cortinarius sodagnitus Rob. Henry 1935 [online] [dostęp 2018-01-19].
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2018-01-19].
- ↑ Ławrynowicz M., Ślusarczyk D., Walewska-Grąbczewska I., Grzyby projektowanego rezerwatu „Gąszczyk” na Wyżynie Częstochowskiej, „Parki nar. Rez. Przyr.”, 28 (14), 2009, s. 3–16.