Canadair CL-89

Canadair CL-89

Dane podstawowe
Państwo	Kanada  Niemcy  Wielka Brytania
Producent	Canadair
Typ	UAV
Załoga	0
Dane techniczne
Napęd	1 × silnik odrzutowy Williams WR2-6 1 × silnik rakietowy
Ciąg	silnik rakietowy 22,2 kN silnik odrzutowy 0,5 kN
Wymiary
Rozpiętość	0,94 m
Długość	2,6 m (bez silnika rakietowego) 3,7 m (z silnikiem rakietowym)
Masa
Użyteczna	20 kg
Startowa	156 kg
Osiągi
Prędkość maks.	741 km/h
Zasięg	120 km
Promień działania	60–70 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
Niemcy, Włochy, Wielka Brytania, Francja

Canadair CL-89 – bezzałogowy aparat latający (UAV – ang. Unmanned Aerial Vehicle) opracowany wspólnie przez kanadyjską firmę Canadair oraz brytyjską British Aerospace.

Obie firmy już w 1959 roku rozpoczęły współpracę przy projektowaniu bezzałogowego aparatu latającego, którego zadaniem miało być rozpoznanie artyleryjskie na szczeblu brygady lub dywizji. Do projektu oznaczonego symbolem CL-89 w 1965 roku przystąpiła zachodnioniemiecka firma Zeiss. Za konstrukcję aparatu odpowiedzialni byli Kanadyjczycy, wyposażenie zaprojektowali Brytyjczycy – kamerę termowizyjną, Niemcy kamerę optyczną. Główną zaletą CL-89 jest możliwość osiągania dużych prędkości dzięki użyciu silnika odrzutowego, przez co jest on trudniejszy do zestrzelenia. Aparat startuje z wyrzutni umieszczonej na samochodzie ciężarowym przy użyciu przyspieszacza rakietowego. Standardowa misja polega na pokonaniu zaprogramowanej wcześniej trasy i powrocie do strefy lądowania, gdzie silnik przestaje pracować, a aparat ląduje na spadochronie. W 1969 roku CL-89 trafił na wyposażenie armii kanadyjskiej i brytyjskiej. Aparat używany był podczas I wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku, gdzie był na wyposażeniu brytyjskiego 32. regimentu artylerii ciężkiej. Następcą CL-89 został Canadair CL-289, którego projektowanie rozpoczęło się w 1974 roku.

• Igor Witkowski. Zachodnie bezzałogowe statki powietrzne cz. I. „Nowa Technika Wojskowa”. 3, s. 15–20, 1993. ISSN 1230-1655.