Cappella Palatina
| kaplica pałacowa | |||||||||||||||
_(7026707715).jpg) Widok wnętrza kaplicy | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Wezwanie |
św. Piotr Apostoł | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||||||||
| 38°06′39″N 13°21′13″E/38,110833 13,353611 | |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Kaplica Palatyńska (wł. Cappella Palatina) – rzymskokatolicka kaplica w Pałacu Normanów w Palermo, pierwotnie prywatna kaplica urządzona dla króla Sycylii Rogera II.
W 2015 została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO razem z innymi zabytkami architektury arabsko-normańskiej w Palermo oraz katedrami w Monreale i Cefalù[1].
Budowę kaplicy rozpoczęto w 1130, gdy Roger II został koronowany na króla Sycylii, zaś jej wyświęcenie miało miejsce w 1143[2]. Początkowo był to wolno stojący budynek w sąsiedztwie Pałacu Normanów, jednak gdy ten został rozbudowany, kaplica stała się jego integralną częścią[3].
Obecnie patronem kaplicy jest św. Piotr Apostoł[2].
Architektura i wystrój świątyni łączą elementy normańskie, bizantyjskie, arabskie i sycylijskie. Cappella Palatina jest trójnawową bazyliką, podzieloną na nawy przez rzędy granitowych kolumn[3] o złoconych korynckich kapitelach[2]. W kopule kaplicy oraz w absydach położonych od strony wschodniej znajdują się mozaiki wykonane w latach 1140-1150 przez artystów sprowadzonych z Bizancjum[3]. W kopule znajduje się wizerunek Chrystusa Pantokratora w otoczeniu czterech aniołów i czterech archaniołów[2]. Mozaiki na południowej ścianie kaplicy i we wnętrzu naw powstawały w latach 1150-1170. Przedstawiają one sceny z życia świętych Piotra i Pawła oraz sceny z Księgi Rodzaju[3]. Sufit kaplicy wykonany został z drewna cedrowego i ozdobiony scenami z życia codziennego, najprawdopodobniej przez twórców arabskich. Posadzkę kaplicy wykonali rzymscy murarze Cosmati. Z XII w. pochodzą również marmurowe ściany i ambona[3]. Dziełem twórców z kręgu Cosmatich jest również wielki rzeźbiony świecznik, zwieńczony postacią Chrystusa z Ewangelią[3]. Inskrypcje w kaplicy wykonane są w językach greckim i łacińskim[4].