Carl Dahlhaus

Carl Dahlhaus
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1928
Lipsk

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 2024
Sindelfingen

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: muzykologia, teoria muzyki
Alma Mater

Uniwersytet w Getyndze

Doktorat

1953

Habilitacja

1966
Uniwersytet w Kilonii

Profesura

1967

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Kraju Saary
Uniwersytet Techniczny w Berlinie

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN Order „Pour le Mérite” za Naukę i Sztukę

Carl Dahlhaus (ur. 10 czerwca 1928 w Hanowerze, zm. 13 marca 1989 w Berlinie) — niemiecki muzykolog.

Obronił doktorat w Getyndze w 1953 za pracę „Studia nad mszami Josquina des Prés”, a habilitację uzyskał w 1966 w Kilonii. Po habilitacji został zatrudniony na Uniwersytecie w Saarbrücken. W 1967 został mianowany profesorem na Politechnice Berlińskiej[1]. W 1983 odznaczony Pour le Mérite za Naukę i Sztukę[2].

Znane publikacje

  • Musikästhetik (1967),
  • Grundlagen der Musikgeschichte (1977),
  • Die Musik des 19. Jahrhunderts (1980).
  • Polski wybór prac Dahlhausa Idea muzyki absolutnej (1988).

Jego zainteresowania muzyczne były bardzo szerokie, zajmował się historią muzyki, zwłaszcza XIX wieku, a także teorią i estetyką muzyki.

Przełomowe były jego prace o Wagnerze.

Przypisy

  1. Carl Dahlhaus (1928-1989) na stronie TU Berlin
  2. Carl Dahlhaus. orden-pourlemerite.de. [dostęp 2025-04-18]. (niem.).