Carlo Carafa della Spina
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
21/22 kwietnia 1611 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 października 1680 |
| Biskup Aversy | |
| Okres sprawowania |
1644–1665 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
1 stycznia 1645 |
| Kreacja kardynalska |
13 kwietnia 1664 |
| Kościół tytularny |
Santa Susanna |
| Data konsekracji |
1 stycznia 1645 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Fabio Lagonissa | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Carlo Carafa della Spina (ur. 21 albo 22 kwietnia 1611 w Rzymie, zm. 19 października 1680 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 21 albo 22 kwietnia 1611 roku w Rzymie, jako syn Girolama Carafy i Diany Vittori Borghese (jego bratem był Fortunato Ilario Carafa della Spina)[1]. Studiował w Seminario Romano, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i wicelegatem w Bolonii[1]. 13 lipca 1644 roku został wybrany biskupem Aversy, otrzymując dyspensę z powodu nieosiągnięcia wieku kanonicznego[1]. 1 stycznia 1645 roku przyjął sakrę[2]. Następnie pełnił funkcje nuncjusza apostolskiego w Konfederacji Szwajcarskiej (1653–1654), Wenecji (1654–1658) i przy cesarzu rzymskim (1658–1664)[2]. 13 kwietnia 1664 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Susanna, a rok później zrezygnował z zarządzania diecezją Aversy[2]. Otrzymał propozycję zostania arcybiskupem Neapolu, jednak odmówił jej przyjęcia[1]. W latach 1676–1678 był Kamerling Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł 19 października 1680 roku w Rzymie[2].