Caryospora zacapensis
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Caryospora zacapensis |
| Nazwa systematyczna | |
| Caryospora zacapensis Seville, Asmundsson i Campbell, 2005 | |
Caryospora zacapensis – gatunek pasożytniczych pierwotniaków należący do rodziny Eimeriidae z podtypu Apicomplexa, które kiedyś były klasyfikowane jako protista. Występuje jako pasożyt węży[1]. C. zacapensis cechuje się oocystą zawierającą jedną sporocystę[2]. Z kolei każda sporocysta zawiera 8 sporozoitów[2].
Obecność tego pasożyta stwierdzono u Masticophis mentovarius[1] należącego do rodziny połozowatych (Colubridae).
Występuje na terenie Ameryki Środkowej.
Sporulowana oocysta
Jest kształtu sferoidalnego, posiada 2 ściany[1] o łącznej grubości 1,7 μm[1], osłonka zewnętrzna barwy żółto-brązowej i stanowi od 1/2 do 3/4 łącznej grubości osłonek. Osłonka wewnętrzna barwy ciemnej. Oocysta posiada następujące rozmiary: długość 19 – 25 μm, szerokość 18 – 25 μm[1]. Brak mikropyli oraz wieczka biegunowego[1]. Występuje ciałko biegunowe, które u tego gatunku jest duże i zwykle przylega do wewnętrznej strony otoczki wewnętrznej[1].
Sporulowana sporocysta i sporozoity
Sporocysty kształtu owoidalnego o długości 11 – 16 μm, szerokości 10 – 13 μm[1]. Występuje ciałko Stieda[1] oraz substieda body (SBB) i parastieda body (PSB). Występuje ciałko resztkowe sporocysty w postaci centralnie umieszczonej, skupionej masy z występującymi obok paroma małymi ziarnistościami[1]. Sporozoity w kształcie kiełbasek, ułożonych wokół ciałka resztkowego sporocysty, jądra nie obserwowane[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Robert S. Seville, Ingrid M. Asmundsson, and Jonathan A. Campbell. Descriptions of six new species of Caryospora (Apicomplexa: Eimeriidae) from Guatemalan snakes (Serpentes: Colubridae and Viperidae). „J. Parasitol.”. 91(6), s. 1452–1458, 2005.
- 1 2 Tirth R. Ghimire. Redescription of Genera of Family Eimeriidae Minchin, 1903. „International Journal of Life Sciences”. 4, s. 26-47, 2010.