Cat Anderson

Cat Anderson
Ilustracja
„Cat” Anderson (ok. 1947)
Imię i nazwisko

William Alonzo Anderson

Pseudonim

„Cat”

Data i miejsce urodzenia

12 września 1916
Greenville

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1981
Norwalk

Instrumenty

trąbka

Gatunki

jazz (dixieland, swing)

Zawód

muzyk

Powiązania

Duke Ellington

Zespoły
Duke Ellington and His Orchestra
The Cat Anderson Orchestra
Od lewej: Louie Bellson,
„Cat” Anderson i Clark Terry w The Duke Ellington Orchestra, 1952

William Alonzo Anderson, ps. „Cat” (ur. 12 września 1916 w Greenville, zm. 29 kwietnia 1981 w Norwalk)[1] – afroamerykański trębacz jazzowy.

Wynton Marsalis: Był jednym z najlepszych trębaczy grających wysokie nuty[2].

Życiorys

Kiedy miał cztery lata, stracił oboje rodziców. Następnie został umieszczony w znanym ze swoich orkiestr sierocińcu The Jenkins Orphanage w Charleston. Tam zaczął grać na instrumentach dętych. Najpierw otrzymał puzon i saksofon barytonowy, ale kiedy dostrzeżono jego talent muzyczny, kierownictwo sierocińca spełniło jego prośbę i kupiło mu pierwszą w życiu trąbkę[3][4]. Szybko został czołowym instrumentalistą The Jenkins Orphanage Band. W tym czasie zyskał również przydomek „Cat”, który nadali mu koledzy z klasy ze względu na jego styl walki w chłopięcych starciach[3]. Przydomek ów pozostał przy nim przez całe życie[3].

Po zakończeniu pobytu w sierocińcu razem z kilkoma kolegami z orkiestry sierocińca dołączył do zespołu The Carolina Cotton Pickers. Grał z nim na koncertach objazdowych oraz dokonał swoich pierwszych nagrań[1]. Po rozpadzie grupy współpracował w latach 1935–1944 z wieloma formacjami takimi jak Claude Hopkins Big Band, Doc Wheeler's Sunset Orchestra oraz dużymi zespołami „Lucky’ego” Millindera, Erskine’a Hawkinsa, Sabby’ego Lewisa i Lionela Hamptona, z którym dokonał klasycznego nagrania utworu Flying Home (No. 2).

W 1944 rozpoczął swoją długoletnią, choć przerywaną, karierę w big-bandzie Duke’a Ellingtona[1]. Szybko stał się dominującym komponentem brzmienia orkiestry. Chociaż był muzykiem bardzo wszechstronnym, który z wyczuciem grał w wielu stylach, największe uznanie i sławę przyniosły mu umiejętności gry w ekstremalnie wysokich rejestrach (altissimo)[3]. Dysponował silnym brzmieniem instrumentu we wszystkich zakresach dźwięków pięć (oktaw)[2], ale potrafił grać z wielką mocą do potrójnego c (najwyższej nuty Bb na klawiaturze fortepianu). Często grał swoje partie solowe bez mikrofonu, podczas gdy inni członkowie sekcji „blachy”, grając solo, korzystali z niego. Z Ellingtonem grał do 1947, a następnie w latach 1950–1959 i 1961–1971[1]. W przerwach od gry w jego orkiestrze liderował założonym przez siebie zespołom, m.in. big-bandowi. Był także mistrzem gry z tłumikiem oraz na półotwartych zaworach.

Zajmował się również komponowaniem i aranżowaniem muzyki. Najbardziej znanymi jego utworami są El Gato i Bluejean Beguine, które nagrał z Ellingtonem. Inne kompozycje i aranżacje umieszczał na swoich płytach, m.in. wydanej w 1958 Cat on a Hot Tin Horn.

Po 1971 przeprowadził się do Los Angeles. Na Zachodnim Wybrzeżu pracował w studiach nagraniowych oraz występował z tamtejszymi big-bandami. Często grał z orkiestrami Louiego Bellsona i Billa Berry’ego. Od czasu do czasu koncertował w Europie, przeważnie z zespołem Hamptona.

Zmarł w wieku 64. lat w kalifornijskim Norwalk. Przyczyną śmierci był nowotworowy guz mózgu.

Artyści, z którymi nagrywał

Gene Ammons, Louie Bellson, Bill Berry, Claude Bolling, Benny Carter, Rosemary Clooney, Duke Ellinton, Frances Faye, Ella Fitzgerald, Lionel Hampton, Earl Hines, Johnny Hodges, Quincy Jones, Mel Tormé

Wybrana dyskografia

Jako lider lub współlider

  • 1958
    • Cat Anderson Plays at 4 a.m. (Columbia)
    • The „Cat” Anderson Orchestra – Cat on a Hot Tin Horn (Mecury)
  • 1959 Ellingtonia – Cat Anderson and the Ellington All Stars (Wynne)
  • 1963 A Chat with Cat – William „Cat” Anderson (Columbia)
  • 1965 Cat Anderson–Claude Bolling and Co. (Philips)
  • 1977 Cat Seaks (Black & Blue)
  • 1979 Jazz Gala 79 – Carmen McRae–Joe Williams–Claude Bolling–Thad Jones–Cat Anderson (America Records)
  • 1980 Old Folks (All Life)
  • 1990 Cat Anderson Plays W.C. Handy (Black & Blue)

Jako sideman

Z Louiem Bellsonem
  • 1975 The Louis Bellson Explosion (Pablo)
  • 1978
    • Ecué Ritmos Cubanos – Louie Bellson–Walfredo de Los Reyes (Pablo)
    • Sunshine Rock – Louie Bellson & the „Explosion” Orchestra (Pablo)
Z Dukem Ellingtonem
  • 1951 Masterpieces by Ellington (Columbia)
  • 1953 Ellington Uptown (Columbia)
  • 1955
    • Ellington ’55 (Capitol)
    • Ellington Showcase (Capitol)
  • 1956
    • Duke Ellington Presents... (Bethlehem)
    • Historically Speaking (Bethlehem)
    • Ellington at Newport (Columbia)
  • 1957
    • A Drum Is a Woman (Columbia)
    • Duke Ellington – All Star Road Band (Doctor Jazz)
    • Such Sweet Thunder (Columbia)
  • 1958
    • Ellington Indigos (Columbia)
    • Black Brown and Beige – Duke Ellington Featuring Mahalia Jackson (Columbia)
    • Newport 1958 (Columbia)
  • 1959
    • Festival Session (Columbia)
    • Jazz Party (Columbia)
    • Live at the Blue Note (Roulette Records)
  • 1960 Blues in Orbit (Columbia)
  • 1961 First Time! – The Count Meets the Duke (Columbia)
  • 1963 Afro-Bossa (Reprise Records)
  • 1964 The Symphonic Ellington (Reprise)
  • 1965
    • My People (Contact)
    • Ellington ’65 (Reprise)
    • Duke Ellington Plays Mary Poppins (Reprise)
    • Ellington ’66 (Reprise)
    • Concert in the Virgin Islands (Reprise)
  • 1966
    • The Duke at Tanglewood (RCA Victor)
    • Duke Ellington – Concert of Sacred Music (RCA)
  • 1967
    • Ella and Duke at the Cote D'Azur (Verve)
    • Far East Suite (RCA)
  • 1968
    • ...And His Mother Called Him Bill (RCA)
    • Francis A. & Edward K. (Reprise)
  • 1969 North of the Border in Canada (Decca)
  • 1973 The Great Paris Concert (Atlantic)
  • 1982 The Girl's Suite and The Perfume Suite (Columbia)
  • 1984 Duke Ellington–Ella Fitzgerald – The Stockholm Concert, 1966 (Pablo)
  • 1985
    • Duke Ellington Featuring Paul Gonsalves (Fantasy)
    • Duke Ellington – All Star Road Band – Volume 2 (Doctor Jazz)
    • S.R.O. (LRC)
  • 1986
    • The 1953 Pasadena Concert (GNP Crescendo)
    • In the Uncommon Market (Pablo)
  • 1987 Duke Ellington, His Orchestra and Friends at the First Annual Connecticut Jazz Festival, July 28, 1956 (IAJRC)
  • 1992 Duke Ellington – Cool Rock (LaserLight Digital)
  • 2011 At the Crystal Gardens (Hep) – 2 CD
Z Ellą Fitzgerald
  • 1957 Sings the Duke Ellington Songbook (Verve)
  • 1965 Ella at Duke's Place (Verve)
Z Lionelem Hamptonem
  • 1970 Hamp’s Big Band (RCA International)
  • 1977 Lionel Hampton and His Jazz Giants 77 (Black & Blue)
  • 1980 Lionel Hampton – All-Star Band at Newport (Timeless)
  • 1981 Lionel Hampton – 50th Anniversary Concert – Live at Carngie Hall (Sultra)

Zestawienie wg dat wydania płyt

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Cat Anderson. allmusic.com. [dostęp 2025-04-18]. (ang.).
  2. 1 2 Cat Anderson. Famous Birthdays. [dostęp 2025-04-18]. (ang.).
  3. 1 2 3 4 Cat Anderson. AllAboutJazz. [dostęp 2025-04-18]. (ang.).
  4. ↑ Cat Anderson. DAHR. [dostęp 2025-04-18]. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.