Cavalier king charles spaniel

Cavalier king charles spaniel
Ilustracja
Cavalier king charles spaniel o umaszczeniu blenheim
Kraj patronacki

Wielka Brytania

Wymiary
Wysokość

ok. 35 cm

Masa

4,4–8,8 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa IX, Sekcja 6,
nr wzorca 136

AKC

Toy

ANKC

Grupa 1 – (Toys)

CKC

Grupa 5 – (Toys)

KC(UK)

Toy

NZKC

Toy

UKC

Grupa 8 – Companion Dog

Wzorce rasy

Cavalier king charles spaniel – rasa psa, należąca do IX grupy (psy ozdobne i do towarzystwa)[1][2], zaklasyfikowana do sekcji 7 (angielskie spaniele miniaturowe)[2]. Typ wyżłowaty[3]. Nie podlega próbom pracy[4].

Rys historyczny

Przodkami tych psów były płochacze francuskie i hiszpańskie. W XVI wieku cavaliery cenione były we Francji głównie przez Henryka III, a później przez Ludwika XIV. W Anglii znane były w kręgach arystokracji jako psy do towarzystwa. Rasa ta znalazła uznanie wśród takich osobistości jak: Karol I i II, od którego wzięła się nazwa rasy, hodowali je także wcześniej: Henryk VIII, Elżbieta I oraz Maria Stuart.

Po XVII wieku zaczęły wchodzić w modę psy z bardziej spłaszczoną kufą, na wzór mopsa i china japońskiego. Przez następne stulecia rasa niemal całkowicie zmieniła swój wygląd. W 1920 roku Amerykanin Roswell Eldridge wziął udział w wystawie psów Crufts Dog Show w Anglii. Jako że nie znalazł tam King Charles Spanieli znanych mu z obrazów z XVII wieku, zorganizował konkurs, którego celem było przywrócenie starego wzorca psów. Pierwszym zwycięzcą konkursu była suka o imieniu Ann’s Son, która stała się pierwowzorem rasy. W 1928 roku została wybrana nowa nazwa Cavalier King Charles Spaniel[5].

Wygląd

Budowa

  • Głowa i czaszka: czaszka prawie płaska między uszami. Płytki stop. Długość kufy od stopu do czubka nosa około 4 cm. Nozdrza czarne, dobrze rozwinięte, bez niedopigmentowanych plam. Kufa zwężająca się. Wargi dobrze rozwinięte, ale nie obwisłe. Twarzoczaszka dobrze wypełniona pod oczami. Niepożądana jakakolwiek tendencja do wąskiej kufy (bekasi pysk).
  • Oczy: duże, ciemne, okrągłe lecz nie wyłupiaste, szeroko rozstawione.
  • Uszy: długie, wysoko osadzone, mocno opiórowane.
  • Pysk: szczęka i żuchwa mocne z doskonałym zgryzem nożycowym tj. górne zęby ściśle zachodzące na dolne, ustawione prostopadle do szczęki i żuchwy.
  • Szyja: umiarkowanej długości, nieco łukowata.
  • Kończyny przednie: umiarkowanie rozwinięta klatka piersiowa, dobrze kątowane łopatki, kończyny proste z umiarkowanym kośćcem.
  • Kończyny tylne: nogi o umiarkowanie mocnym kośćcu, dobrze kątowany staw kolanowy – bez tendencji do postawy krowiej lub sierpowatego postawienia kończyn.
  • Łapy: zwarte, wysklepione i mocno owłosione.
  • Ogon: długość ogona w proporcji do ciała, dobrze osadzony, noszony wesoło lecz nigdy zbytnio powyżej linii grzbietu.
  • Tułów: krótki, zwarty, dobrze ożebrowany. Grzbiet prosty.
  • Ruch: swobodny, elegancki z mocną akcją kończyn tylnych. Kończyny przednie oglądane z przodu i z tyłu poruszają się równolegle.

Szata i umaszczenie

Cavalier tricolor - umaszczenie głowy.
  • Szata jest długa i jedwabista, zupełnie bez loków. Lekka falistość dopuszczalna. Obfite pióra. Zupełnie nie trymowana.
  • Uznane umaszczenia:

1. Blenheim: głęboki kasztanowo-rudy kolor łat równomiernie rozmieszczonych na perłowobiałym tle. Znaczenia na głowie symetryczne z miejscem między uszami na wysoko cenioną plamę (znaczenie) w kształcie rombu (jest to charakterystyczna cecha rasy).

2. Tricolor (trójkolorowe): czarne i białe łaty równo rozmieszczone z podpalanymi znaczeniami nad oczami, na policzkach, wewnątrz uszu, na wewnętrznej stronie kończyn i spodzie ogona. Jakiekolwiek inne kolory lub rozkład barw w najwyższym stopniu niepożądane.

3. Black and tan (czarne podpalane): kruczoczarne tło z podpalaniem nad oczami, na policzkach, wewnątrz uszu, na klatce piersiowej i pod spodem ogona. Podpalanie powinno być w żywym odcieniu. Białe znaczenia niepożądane.

4. Ruby (rubinowy): jednolity kolor głęboko czerwony. Białe znaczenia niepożądane.

Zachowanie i charakter

Żywy i wesoły, pełen wdzięku, lubiący zabawę, przywiązany do członków rodziny, pozbawiony lęku i agresji, przyjacielski. Wykazuje się zachowaniami prospołecznymi wobec psów oraz innych zwierząt domowych. Cavaliery to psy uległe, potrzebują odpowiedniej dawki ruchu.

Użytkowość

Współcześnie cavalier king charles spaniel jest hodowany w celach reprezentacyjnych. Wykorzystuje się także go w terapii chorych. Nadaje się do psich sportów tj. mini agility. Dawniej używany do polowań. Teraz jest psem głównie do towarzystwa.

Zdrowie i pielęgnacja

Cavaliery cierpią na wiele chorób dziedzicznych, między innymi:

  • dysplazja stawów biodrowych i łokciowych,
  • dystrofia mięśniowa,
  • zapaść wysiłkowa[6].

Ponadto psy tej rasy wykazują predyspozycje do chorób takich jak:

  • dystrofia siatkówki i rogówki,
  • małoocze,
  • zaćma,
  • atopowe zapalenie skóry,
  • torbiele łojowe,
  • przewlekłe zapalenie trzustki,
  • zapalenie płuc,
  • zwyrodnienie zastawki mitralnej serca,
  • choroba zakrzepowo-zatorowa serca,
  • cukrzyca,
  • choroba Cushinga[7][8].

Częstą chorobą genetyczną, na którą cierpią cavaliery, jest też jamistość rdzenia. Pojawia się wtedy, gdy rozmiar czaszki zwierzęcia jest zbyt mały, by pomieścić mózg. Objawy powodowane przez zalegający w tzw. jamach płyn mózgowo-rdzeniowy to silny ból, osłabienie łap, niewłaściwe ułożenie głowy lub brak koordynacji ruchowej[9][10].

Regularnie należy kontrolować stan wrażliwych oczu i uszu. Wymaga częstego czesania. Sierści się nie podcina.

W lutym 2022 roku Sąd Okręgowy w Oslo zakazał hodowli psów ras brachycefalicznych – w tym cavalier king charles spanieli – ponieważ narusza ona ustawę o dobrostanie zwierząt, przyczyniając się do ich problemów zdrowotnych[11][12].

Przypisy

  1. ↑ Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. s. 186.
  2. 1 2 Breeds nomenclature. The Fédération Cynologique Internationale. [dostęp 2024-07-31]. (ang.).
  3. ↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 178.
  4. ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 350.
  5. ↑ Historia Cavaliera | Mój Cavalier [online], mojcavalier.pl [dostęp 2018-11-27] (pol.).
  6. ↑ CLZ, Cavalier king charles spaniel jaki jest i na co choruje - poradnik weterynaryjny [online], 6 maja 2025 [dostęp 2025-05-13].
  7. ↑ Czym jest choroba Cushinga u psów – tłumaczy endokrynolog weterynaryjny [online], Trójmiejska Klinika Weterynaryjna 24h, 18 czerwca 2021 [dostęp 2025-05-13].
  8. ↑ n, Najczęstsze problemy zdrowotne w rasie psów Cavalier - charakterystyka [online], Vetamicor, 26 listopada 2022 [dostęp 2025-05-13].
  9. ↑ a (red.), Syringohydromyelia i malformacja Arnolda-Chiariego u psów rasy cavalier king charles spaniel – cz. I [online], Weterynaria NEWS, 14 marca 2019 [dostęp 2025-05-13].
  10. ↑ WETERYNARZ WROCŁAW ERVET, Jamistość rdzenia kręgowego u psa - syringomyelia SM [online], ERVet Weterynarz Wrocław, 27 maja 2024 [dostęp 2025-05-13].
  11. ↑ Norwegia zakazuje hodowli dwóch popularnych ras psów [online], facet.onet.pl [dostęp 2022-02-03].
  12. ↑ Chris Jewers, Norway BANS breeding British bulldogs, Cavalier King Charles Spaniels [online], Mail Online, 2 lutego 2022 [dostęp 2022-02-03].

Bibliografia

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 59. ISBN 83-7073-122-8.
  • Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
  • Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.