Centrum Doskonalenia Oficerów

Centrum Doskonalenia Oficerów

Odznaka absolwenta CDO
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1974
Rozformowanie	1990
Patron	Stanisław Popławski[1]
Tradycje
Rodowód	Centralny Ośrodek Szkolenia Ogólnowojskowego
Dowódcy
Pierwszy	gen. bryg. Mieczysław Urbański
Ostatni	gen. bryg. Bolesław Matusz
Organizacja
Dyslokacja	Warszawa-Rembertów
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Podległość	Sztab Generalny WP

Centrum Doskonalenia Oficerów WP im. gen. Stanisława Popławskiego (CDO) – ośrodek doskonalenia oficerów ludowego Wojska Polskiego.

W 1974 roku Centralny Ośrodek Szkolenia Ogólnowojskowego w Rembertowie został przekształcony w Centrum Doskonalenia Oficerów.

Rozkazem Nr 21/MON Ministra Obrony Narodowej z 9 lipca 1974 roku Centrum przyjęło imię generała armii Stanisława Popławskiego.

Zadaniem Centrum było prowadzenie kursów kwalifikacyjnych dla oficerów różnych szczebli dowodzenia w celu przygotowania ich do objęcia wyższych stanowisk służbowych. Kursy te w zależności od rodzaju trwały od kilku miesięcy do roku. Ukończenie określonego kursu dawało podstawę do wyznaczenia oficera na kolejne stanowisko dowódcze lub sztabowe. W potocznym języku Centrum nazywano „Akademią Polową”.

Centrum Doskonalenia Oficerów rozformowano w 1990 roku^[2].

Na kursy przyjmowano oficerów zajmujących stanowiska dowódców plutonów, kompanii i batalionów przez okres co najmniej 2 lat, którzy podczas przeglądów kadrowych uzyskali oceny bardzo dobre i wykazywali predyspozycje do objęcia wyższych stanowisk dowódczych lub sztabowych. Przyjęcie na kurs określonego szczebla uwarunkowane było również posiadanym wykształceniem wojskowym lub cywilnym. Od kandydatów na kurs dowódców kompanii i batalionu wymagano ukończenia wyższej szkoły oficerskiej lub studiów wyższych I stopnia, a na kurs dowódców pułków ukończenia Akademii Sztabu Generalnego lub studiów wyższych II stopnia.

• komenda i sztab
• wydział ogólny
• wydział polityczny
• wydział techniczny
• wydział szkolenia
  • cykl taktyki
  • cykl techniczny
  • cykl nauk społeczno-politycznych
• kursy doskonalenia oficerów
  • kurs dowódców pułków
  • kurs dowódców batalionów piechoty i czołgów
  • kurs dowódców kompanii
  • kurs oficerów sztabu pułku i dywizji
    • kurs starszych oficerów operacyjnych pułków
    • kurs szefów rozpoznania pułku
  • kurs instruktorów sportowych
• kwatermistrzostwo

• gen bryg. Mieczysław Urbański (1974–1980)
• gen bryg. Apoloniusz Golik (1980–1985)
• gen bryg. Kazimierz Leśniak (1985–1987)
• gen bryg. Bolesław Matusz (1987–1990)

• gen. Mieczysław Cieniuch
• gen. dyw. Janusz Lalka
• gen. dyw. Jerzy Michałowski
• gen. dyw. Mirosław Rozmus
• gen. dyw. Mirosław Różański
• gen. bryg. Grzegorz Duda (1983)

• Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.