Cercospora armoraciae
 Liść chrzanu porażony przez C. armoraciae | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Cercospora armoraciae |
| Nazwa systematyczna | |
| Cercospora armoraciae Sacc. Fungi venet. nov. vel. Crit., Sér. 5: 188 (1876) | |
Cercospora armoraciae Sacc. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. U chrzanu pospolitego wywołuje grzybową chorobę o nazwie chwościk chrzanu[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cercospora, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go Pier Andrea Saccardo w 1876 r. i nadana przez niego nazwa naukowa jest ważna[1]. Epitet gatunkowy pochodzi od łacińskiej nazwy chrzanu (Armoracia).
Znana jest tylko anamorfa. Jeżeli występuje teleomorfa, to należy do rodzaju Mycosphaerella[3].
Morfologia
Grzyb mikroskopijny zaliczany do grupy grzybów cerkosporoidalnych[4], pasożyt i saprotrof rozwijający się jako endobiont w tkankach chrzanu. Powoduje na ich liściach powstawanie okrągłych lub nieregularnych plam o średnicy do 10 (-20) mm, czasami zlewających się, o barwie od jasnej do szarawej lub czerwonobrązowych, czasami z ciemniejszą obwódką[5].
Nie tworzy konidiomów. W tkance liścia rozwija się zanurzona podkładka 40–65 × 4–5 µm (z tendencją do bycia szerszą u podstawy), a z niej przez szparki w aparatach szparkowych wyłaniają się na zewnątrz konidiofory, przeważnie w skupiskach po 10–20. Są jasnobrązowe do brązowych, czasami kolankowate lub kręte, gładkie, cienkie, o nieregularnej szerokości, zwykle węższe w kierunku czubka, bez przegród lub rzadko z przegrodami, proliferujące sympodialnie. Blizny konidialne 1,5–2,5 µm średnicy, widoczne, pogrubione i zaciemnione, końcowe i boczne. Konidia 60–130 × 4–5 µm, cylindryczne do nitkowatych, zwykle proste, ale rzadko lekko zakrzywione, często stopniowo zwężające się, gładkie, cienkościenne, 4–9(–18) µm, z przegrodami, podstawa odwrotnie stożkowa do ściętej z pogrubioną i ciemniejszą wnęką o średnicy 1,5–2 µm, wierzchołek ostry[5].
Znane jest występowanie Cercospora armoraciae w Ameryce Północnej, Europie i Afryce[5]. W Polsce podano wiele jego stanowisk[6].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2024-09-15] (ang.).
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, s. 31, ISBN 978-83-948769-0-6.
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, s. 205, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Urszula Świderska-Burek, Cercosporoid fungi of Poland, „Monographiae Botanicae”, 105, Wrocław 2015, s. 1–166, DOI: 10.5586/mb.2015.001 (ang.).
- 1 2 3 Cercospora armoraciae [online], Fungi of Great Britain and Ireland [dostęp 2024-09-15].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 353, ISBN 978-83-89648-75-4.