Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Przasnyszu
| cerkiew wojskowa | |||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||

Cerkiew św. Aleksandra Newskiego – prawosławna cerkiew wojskowa w Przasnyszu.
Historia
Cerkiew została zbudowana w 1903[1], w ramach budowy wznoszonego od 1900 do 1907 kompleksu koszarowego[2]. Obiekt powstał według standardowego projektu Wierzbickiego dla świątyń wojskowych i po poświęceniu stał się pułkową cerkwią 30 Połtawskiego Pułku Piechoty. W 1913, gdy pułk ten opuścił koszary w Przasnyszu, świątynia przeszła do zakwaterowanego na jego miejsce 6 Klastickiego Pułku Huzarów[1].
We wnętrzu znajdowały się ikony autorstwa Pietrowa[1].
Po I wojnie światowej cerkiew została rozebrana w ramach akcji rewindykacji świątyń prawosławnych uznanych za zbędne lub kojarzące się z panowaniem rosyjskim na ziemiach polskich[3] Ikonostas z cerkwi po jej rozbiórce został przeniesiony do kościoła parafialnego w Jednorożcu, tam z jego elementów zbudowano ołtarz główny[4].
Linki zewnętrzne
Przypisy
- 1 2 3 Przasnysz. Cerkiew św. Aleksandra Newskiego
- ↑ R. Waleszczak, Mniejszości narodowe (wyznaniowe) w mieście powiatowym Królestwa Polskiego po powstaniu styczniowym. Przykład Przasnysza
- ↑ K. Sokoł, A. Sosna, Kopuły nad Wisłą. Prawosławne cerkwie w centralnej Polsce w latach 1815–1915, Moskwa 2003, ss. 28–98.
- ↑ Jednorożec