Cerkiew św. Eliasza w Moskwie (Chamowniki)

Cerkiew św. Eliasza

Церковь Илии Пророка

nr rej. 7734909000
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	św. Eliasza
Wspomnienie liturgiczne	20 lipca/2 sierpnia
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Serafina z Sarowa, Atanazego Kowrowskiego
Cudowne ikony	Włodzimierska Ikona Matki Bożej (kopia), Fiodorowska Ikona Matki Bożej (kopia)
Historia Data zakończenia budowy 1702 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Styl bizantyjsko-rosyjski Architekt I. Zarudny, A. Kaminski (rozbudowa) Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 2 Liczba ikonostasów 3 Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 3 Świętych Piotra i Pawła, Świętych Symeona i Anny Liczba naw 1
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew św. Eliasza
Położenie na mapie Rosji Cerkiew św. Eliasza
55°44′32,1″N 37°36′13,5″E/55,742250 37,603750
Strona internetowa

Cerkiew św. Eliasza – prawosławna cerkiew w Moskwie, w rejonie Chamowniki.

Pierwsza cerkiew na miejscu współczesnej (XXI w.) świątyni powstałą w 1592 w ciągu jednego dnia (ros. обыдень), stąd popularny przydomek obiektu, „jednodniowy” (ros. «Обыденный»). Była to świątynia drewniana. Murowaną cerkiew na jej miejscu wzniesiono w 1702 według projektu I. Zarudnego, z fundacji Fieodora Dieriewnina. W 1868 do obiektu dostawiono dzwonnicę i refektarz. Powiększoną cerkiew poświęcił metropolita moskiewski Innocenty^[1].

Cerkiew pozostawała czynna od momentu swojej budowy, także w czasach ZSRR. Po zamknięciu moskiewskiego monasteru Poczęcia św. Anny zamieszkały przy nim przebywające w nim mniszki i posłusznice^[1]. Nastąpiło to w 1927, do cerkwi św. Eliasza przeniesiono także część wyposażenia ze zlikwidowanych klasztornych cerkwi^[2]. W okresie sprawowania urzędu patriarchy moskiewskiego i całej Rusi w cerkwi regularnie służył patriarcha Pimen^[3].