Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Piorunce

Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Piorunce
Zabytek: nr rej. 769 z dnia 5.09.1964[1]
kościół filialny
Ilustracja
Elewacja południowa
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Piorunka

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Czyrnej

Wezwanie

śś. Kosma i Damian (do 1947), Matka Boska Różańcowa (po adaptacji na kościół)

Położenie na mapie gminy Krynica-Zdrój
Mapa konturowa gminy Krynica-Zdrój, u góry znajduje się punkt z opisem „Piorunka, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Piorunka, cerkiew”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Piorunka, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Piorunka, cerkiew”
Ziemia49°29′31,3″N 20°59′45,0″E/49,492028 20,995833

Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Piorunce – dawna greckokatolicka cerkiew filialna zbudowana w 1798, znajdująca się w Piorunce.

Historia

Pierwsza cerkiew w Piorunce najprawdopodobniej powstała w pierwszej połowie XVII wieku, po lokacji wsi w 1634. Była to cerkiew pomocnicza parafii w Brunarach. Obecny budynek został wzniesiony w 1798, zaś przebudowywany był w 1909, kiedy zmieniono m.in. kształt okien. W 1930 wykonano natomiast polichromię wnętrza. Po Akcji „Wisła” pozbawioną wiernych cerkiew przejął Kościół łaciński, zmieniając wezwanie świątyni na Matki Boskiej Różańcowej.

Architektura

Cerkiew w Piorunce jest cerkwią łemkowską, trójdzielną, o konstrukcji zrębowej, całkowicie obitą gontem. Dach obiektu pokrywa blacha. Przedsionek, nawa i prezbiterium są różnej szerokości, dwie skrajne części kryte są dachami namiotowymi. Wieże kryte są kopułami.

We wnętrzu znajduje się ikonostas pochodzący z wcześniejszej świątyni, powstały na przełomie XVII i XVIII w. Ikony pochodzą z różnych okresów; trzy ikony w rzędzie świąt zostały dostawione do ikonostasu, gdyż znajdujące się wcześniej w tych miejscach wizerunki zostały skradzione. Na cokole ikony św. św. Kosmy i Damiana znajduje się malowidło przedstawiające pasterza, które według różnych interpretacji jest wizerunkiem Chrystusa Dobrego Pasterza lub sceną rodzajową.

Przypisy

Bibliografia

  • G. i Z. Malinowscy, E. i P. Marciniszyn, Ikony i cerkwie. Tajemnice łemkowskich świątyń, Carta Blanca, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61444-15-2
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.