Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy w Ostrowi Mazowieckiej
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||
 Cerkiew na pocztówce z 1910 r. | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia |
św. Mikołaja w Ostrowi Mazowieckiej | ||||||||||||||||
| Wezwanie |
św. Mikołaja | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
.svg.png){kind=small}
Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy w Ostrowi Mazowieckiej – niezachowana do dnia dzisiejszego cerkiew prawosławna z końca XIX wieku.
Znajdowała się w miejscu, gdzie obecnie stoi pomnik Żołnierzy i Partyzantów[1].
Historia
Cerkiew w Ostrowi Mazowieckiej powstała z inicjatywy naczelnika powiatowego Spirydonowa i sędziego pokoju Jurewicza. Świątynia miała upamiętniać koronację cara Mikołaja II i jego żony Aleksandry. Autorem projektu był F. Kalle. Obiekt był budowany od 1899 do 1901, została poświęcona 30 I 1901. Koszt budowy cerkwi wyniósł 15 tys. rubli, caryca podarowała dla świątyni szaty liturgiczne dla kapłanów.
Cerkiew została opuszczona w czasie I wojny światowej, po wojnie prawosławni już do niej nie wrócili. W latach 20. została uznana za symbol rusyfikacji i została rozebrana w ramach akcji rewindykacji cerkwi.
Architektura
Ceglana cerkiew miała siedem zwieńczonych krzyżami malowanych na zielono kopuł różnej wielkości oraz dzwonnicę położoną od zachodu, ponad wejściem – jedną centralną, cztery w narożnikach nawy, jedną na dzwonnicy i jedną ponad przedsionkiem. Świątynia miała drewniane podłogi, witraże w oknach oraz ikonostas zakupiony z cerkwi Tobolskiego Pułku Piechoty. Była bogato dekorowana zewnętrznie, posiadała płaskorzeźby z motywem krzyża prawosławnego oraz ozdobne obramowania okien malowane na żółto.
Przypisy
- ↑ Na początku XX wieku w Ostrowi była cerkiew [online], 19 listopada 2015.
Bibliografia
- K. Sokoł, A. Sosna, Kopuły nad Wisłą. Prawosławne cerkwie w centralnej Polsce w latach 1815–1915, Moskwa, MID „Synergia” 2003, ISBN 5-7368-0301-2.