Cerkiew św. Paraskiewy w Chełmie
| cerkiew | |||||||||||||||
![]() Cerkiew św. Paraskiewy w Chełmie | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Cerkiew św. Paraskiewy – nieistniejąca cerkiew prawosławna w Chełmie.
Autorem projektu świątyni był Aleksandr Puring, architekt prawosławnej eparchii chełmskiej[1]. Budynek reprezentował styl bizantyjsko-rosyjski. Inspiracją dla Puringa był wygląd soboru św. Aleksandra Newskiego w Warszawie. Architekt w swoim projekcie powielił zastosowany w tej budowli podział powierzchni elewacji na trzy pola, portale nawiązujące do stylu romańskiego i szeroki fryz u nasady okien[1].
Rozpoczęta w 1913 budowa cerkwi została przerwana dwa lata później, gdy Rosjanie i prawosławne duchowieństwo Chełma udali się na bieżeństwo[1]. Do tego momentu nie wykonano wnętrza obiektu. W 1919 cerkiew została zaadaptowana na dom ludowy[2]. W 1929 podjęto rozbiórkę obiektu, przerwaną po protestach ludności. Ostatecznie dawna cerkiew została zniszczona w 1931[3].
Przypisy
- 1 2 3 P. Krasny: Architektura cerkiewna na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej 1596–1914. Kraków: Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003, s. 370–371. ISBN 83-242-0361-3.
- ↑ Cerkiew św. Paraskiewy
- ↑ G. Kuprianowicz, Odbieranie i burzenie cerkwi prawosławnych w latach dwudziestych
