Cerkiew Iwerskiej Ikony Matki Bożej w Teodozji

Cerkiew Iwerskiej Ikony Matki Bożej

Церква Івана Предтечі
(Церква Іверської ікони Божої Матері)

nr rej. 01-116-0114
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja /  Ukraina
Republika	Autonomiczna Republika Krymu / Autonomiczna Republika Krymu
Miejscowość	Teodozja
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Eparchia	teodozyjska
Wezwanie	Iwerskiej Ikony Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	5/18 sierpnia
Historia Data poświęcenia XIII w. (jako kościół ormiański); 1875 (jako cerkiew) Data zamknięcia po 1917 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji po 1996
Dane świątyni Styl ormiański Świątynia • materiał bud. • cegła Kopuła • liczba kopuł 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Krymu Cerkiew Iwerskiej Ikony Matki Bożej
45°01′21,1″N 35°24′05,2″E/45,022528 35,401444

Cerkiew Iwerskiej Ikony Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Teodozji, wzniesiona w XIII–XIV stuleciu jako ormiański kościół św. Jana Chrzciciela.

Jest to jedna z najstarszych świątyń na terytorium Krymu. Obiekt został wzniesiony w XIII–XIV stuleciu w stylu typowym dla ormiańskiej architektury sakralnej. Został zbudowany na planie kwadratu, z kopułą wspartą na ośmiobocznym bębnie. We wnętrzu świątyni pierwotnie znajdowały się figury świętych Mikołaja i Jana Chrzciciela (nie przetrwały) oraz freski (zachowane fragmentarycznie). Budynek spełniał pierwotne funkcje do 1475, gdy po najeździe tureckim został odebrany dotychczasowym właścicielom, a następnie porzucony. W 1875 budynek przejął Rosyjski Kościół Prawosławny i dokonał jego ponownej konsekracji na cerkiew Iwerskiej Ikony Matki Bożej^[1].

Po rewolucji październikowej cerkiew została zamknięta. Weszła w skład rezerwatu historyczno-architektonicznego, jednak formalne objęcie państwową ochroną jako zabytku nie zapewniło świątyni należytej opieki konserwatorskiej. Dopiero w 1996 obiekt został poddany renowacji pod kierunkiem architekta Walerija Zamiechowskiego. Po jej ukończeniu cerkiew została przekazana Ukraińskiemu Kościołowi Prawosławnemu Patriarchatu Moskiewskiego^[1].