Cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Rakvere

Cerkiew Narodzenia Matki Bożej

Rakvere Jumalaema Sündimise kirik

cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Estonia
Miejscowość	Rakvere
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Estoński Kościół Prawosławny
Eparchia	tallińska
Wezwanie	Narodzenia Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	8/21 września
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Sergiusza Fłorinskiego
Cudowne ikony	Ikona Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” (kopia)
Historia Data rozpoczęcia budowy 1839 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Styl bizantyjsko-rosyjski Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 1 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Estonii Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
59,351683°N 26,357577°E/59,351683 26,357577
Strona internetowa

Cerkiew Narodzenia Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Rakvere, w jurysdykcji eparchii tallińskiej Estońskiego Kościoła Prawosławnego.

Pierwsza informacja o prawosławnych mieszkańcach Rakvere pochodzi z 1763, w roku tym w miejscowości czasowo znajdowała się pułkowa cerkiew Keksholmskiego Pułku Piechoty. Do 1838 nabożeństwa prawosławne w mieście odprawiali kapelani pułkowi rosyjskich jednostek wojskowych lub kapłani z cerkwi w Narwie i Tallinnie. W wymienionym roku rodziny rosyjskich kupców Trielinów, Owsiannikowów i Duszkinów podjęły starania na rzecz wzniesienia wolno stojącej cerkwi. W 1839 z kasy państwowej zakupiono dom doktora Siklera, który następnie przebudowano na prawosławną świątynię^[1].

Cerkiew odwiedzali przed 1917 biskup ryski i mitawski Donat, gubernator estlandzki Siergiej Szachowskoj oraz wielki książę Włodzimierz Aleksandrowicz z żoną Marią Pawłowną^[1].

W cerkwi szczególnym kultem otaczane są ikony Narodzenia Matki Bożej (patronalna), Mikołaja Cudotwórcy oraz kopia ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek”. Po lewej stronie świątyni, w race, dla kultu wystawione są relikwie świętego kapłana-męczennika Sergiusza Fłorinskiego, służącego w miejscowej cerkwi w latach 1918–1919 i kanonizowanego w 2002^[1].

• Archiwalna strona cerkwi