Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Grzęsce

Cerkiew Narodzenia
Najświętszej Maryi Panny
w Grzęsce
(nieistniejąca)

cerkiew filialna
Dawna cerkiew w Grzęsce
Państwo	Polska
Miejscowość	Grzęska
Wyznanie	katolickie
Kościół	greckokatolicki
Wezwanie	Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Historia Data zakończenia budowy 1820 Data zniszczenia • przez 1944 partyzancka Akcja „Odwet”
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno
brak współrzędnych

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Grzęsce – była drewniana filialna cerkiew greckokatolicka w Grzęsce, spalona w 1944 roku.

Pierwsza wzmianka o cerkwi w Grzęsce pochodzi z 1515 roku, gdy już od jakiegoś czasu istniała parochia. W 1624 roku cerkiew została zniszczona przez najazd tatarski. W 1636 roku zbudowano kolejną cerkiew pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, z fundacji Stanisława Lubomirskiego.

W czasie reform józefińskich w Galicji, parochia greckokatolicka została zlikwidowana, a cerkiew stała się cerkwią filialną parochii w Mirocinie i należała do nowo utworzonego dekanatu kańczuckiego. W 1820 roku zbudowano kolejną cerkiew drewnianą, która w 1894 roku była remontowana. W 1830 roku w Grzęsce było 202 wiernych^[1]. W 1905 roku w Grzęsce było 102 wiernych.

W cerkwi tej ks. Tadeusz Kamiński proboszcz z Mirocina modlił się o zwycięstwo dla niemieckiego okupanta, a w 1940 roku w czasie bitwy o Anglię modlił się o zwycięstwo nad Aliantami. 10 czerwca 1944 roku cerkiew została spalona przez członków Narodowej Organizacji Wojskowej, w ramach akcji „Odwet”, ażeby ks. Kamiński nie modlił się za okupanta^[2].

5 sierpnia 1944 roku ks. Tadeusz Kamiński został zastrzelony pod Krzeczowicami^[3].