Cerkiew Trójcy Świętej w Swijażsku

Cerkiew Trójcy Świętej
Церковь Святой Живоначальной Троицы
	nr rej. 1610079007 z dnia 30 sierpnia 1960
	cerkiew klasztorna
	; Elewacja frontowa
Państwo	Rosja
Republika	Tatarstan
Miejscowość	Swijażsk
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	kazańska
Wezwanie	Trójcy Świętej
Wspomnienie liturgiczne	Święto Trójcy Świętej; (40. dzień po Passze)
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1551
Data zakończenia budowy	1551
Data poświęcenia	1551
Data zamknięcia	1923
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Data reaktywacji	1993
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
Kopuła; • liczba kopuł	; 1
Liczba ikonostasów	1
	Położenie na mapie Tatarstanu Swijażsk, cerkiew drewniana
	Położenie na mapie Rosji Swijażsk, cerkiew drewniana
	55°46′13,5″N 48°39′34,2″E/55,770417 48,659500

Cerkiew Trójcy Świętej – drewniana cerkiew prawosławna, znajdująca się w kompleksie klasztornym św. Jana Chrzciciela^[a] w Swijażsku^[2], zbudowana w 1551.

Cerkiew Trójcy Świętej w Swijażsku jest jednym z najstarszych zabytków architektury drewnianej w Rosji, a jedynym z XVI w. w regionie środkowej Wołgi^[3].

Opis

Cerkiew zbudowano w 1551 z gotowych elementów spławianych po Wołdze. Obiekt wzniesiono na planie krzyża z potężnych bali modrzewiowych bez użycia gwoździ w ciągu jednego dnia. Świątynię konsekrowano w nowym miejscu 17 maja 1551. Czas i pożary, które pustoszyły niejednokrotnie Swijażsk, oszczędzały cerkiew Świętej Trójcy i przetrwała w prawie pierwotnym stanie do obecnych czasów. W latach 1819–1821 dobudowano werandy z kolumnami, przebudowano namiotowy dach, a ściany oszalowano i pomalowano. Remont w 2009 przywrócił świątyni jej historyczny wygląd^[3].

Wnętrze jest dobrze zachowane. Ikonostas zawiera postaci świętych przedstawione w stylu zachodnim. W czasach radzieckich usunięto z niego ikony z XVI i XVII w., ale jego rzeźbiona rama pozostała. Znajduje się tu jeden z nielicznych zachowanych portretów młodego Iwana Groźnego^[3].

Elewacja boczna
Ikonostas
Widok ogólny; w środku sobór Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, po prawej cerkiew św. Sergiusza z Radoneża

Uwagi

↑ Podlegającym monasterowi Zaśnięcia Matki Bożej w Swijażsku.

Przypisy

↑ Rejestr zabytków. [dostęp 2020-02-18]. (ros.).
↑ СВИЯЖСКИЙ УСПЕНСКИЙ МОНАСТЫРЬ – Наши храмы и святыни. sviyazhsk-monastery.ru. [dostęp 2020-02-20]. (ros.).
1 2 3 Архитектурные памятники Свияжска. [dostęp 2020-02-18]. (ros.).

[2] Podlegającym monasterowi Zaśnięcia Matki Bożej w Swijażsku.

[zabytek1-1] Rejestr zabytków. [dostęp 2020-02-18]. (ros.).

[3] СВИЯЖСКИЙ УСПЕНСКИЙ МОНАСТЫРЬ – Наши храмы и святыни. sviyazhsk-monastery.ru. [dostęp 2020-02-20]. (ros.).

[zabytek2-4] 1 2 3 Архитектурные памятники Свияжска. [dostęp 2020-02-18]. (ros.).

[1]

[a]

[2]

[3]