Cerkiew Zwiastowania w Rydze
 nr rej. 6626 | |||||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||
.JPG) | |||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
25 marca/7 kwietnia | ||||||||||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||
| Cudowne ikony | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rygi  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Łotwy  | |||||||||||||||||||||
 56°56′38,3″N 24°07′22,7″E/56,943972 24,122972 | |||||||||||||||||||||
Cerkiew Zwiastowania – prawosławna cerkiew parafialna w Rydze, w dekanacie ryskim eparchii ryskiej Łotewskiego Kościoła Prawosławnego[1]. Usytuowana jest na Moskiewskim Przedmieściu Rygi, u zbiegu dawnych ulic Turgieniewa i Gogola[2].
Historia
Pierwsza cerkiew na miejscu obecnej świątyni Zwiastowania pochodziła z 1715 i była fundacją rosyjskich kupców zamieszkujących otaczające ją Moskiewskie Przedmieście; była to zarazem najstarsza cerkiew w tej dzielnicy Rygi i pierwsza parafialna świątynia prawosławna w mieście[3]. W 1774 na jej miejscu zbudowano nową cerkiew pod tym samym wezwaniem[3]. Świątynia ta uległa zniszczeniu w 1812, gdy przedmieście spalono przed wejściem wojsk Napoleona[3]. W latach 1814–1818 według projektu Theodora Gottfrieda Schulza na miejscu obiektu zbudowano trzecią z kolei cerkiew Zwiastowania, w architekturze powtarzającą rozplanowanie poprzedniczki[3]. Budynek poświęcił 14 maja 1818 arcybiskup pskowski i liflandzki Eugeniusz[3].
Cerkiew jest nieprzerwanie czynna od momentu konsekracji[3].
Architektura
Budowla reprezentuje styl klasycystyczny-empire, została wzniesiona na planie imitującym łódź. Posiada jedną kopułę usadowioną na ośmiobocznym bębnie wspartym na ośmiu filarach[3].
W cerkwi znajdują się trzy ikonostasy. Główny jest trzyrzędowy i oddziela nawę świątyni od głównego pomieszczenia ołtarzowego, w którym znajduje się ołtarz pod wezwaniem Zwiastowania. W obszernym przedsionku obiektu urządzono dwa boczne ołtarze św. Sergiusza z Radoneża (lewy) i św. Mikołaja (prawy), każdy z odrębnym ikonostasem[3]. Ikonostas w głównej nawie obiektu jest znacznie młodszy od samej cerkwi, powstał bowiem w 1853 z błogosławieństwa arcybiskupa ryskiego i mitawskiego Platona[3].
Szczególnym przedmiotem kultu w cerkwi jest ikona św. Mikołaja, która pierwotnie znajdowała się w kaplicy św. Aleksandra Newskiego zbudowanej w XIX w. przed budynkiem ryskiego dworca kolejowego i w 1926 rozebranej jako symbol rusyfikacji ziem nadbałtyckich[3].