Cesarski piekarz
 Model Golema z filmu | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
4 stycznia 1952 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
80 min (I część) |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka |
Julius Kalaš |
| Zdjęcia |
Jan Stallich |
| Scenografia |
Vladimír Mácha |
| Kostiumy |
Jiří Trnka |
| Montaż |
Jan Kohout |
| Produkcja | |
| Wytwórnia |
Československý státní film |
| Dystrybucja |
Rozdělovna filmů Československého státního filmu |
| Budżet |
7 220 000 Kčs[2] |
| Strona internetowa | |
Cesarski piekarz (cz. Císařův pekař a pekařův císař) – dwuczęściowa czechosłowacka komedia historyczna fantasy z 1952 roku. Akcja filmu rozgrywa się za panowania Rudolfa II, cesarza rzymskiego i został nakręcony w kolorze[3] (nie jest to typowe dla filmów czechosłowackich w tym okresie), ze względu na międzynarodową premierę. To jeden z najbardziej znanych filmów Jana Wericha, który gra podwójną rolę cesarza Rudolfa i piekarza Matěja.
Dystrybucją na terenie Polski zajmowała się Centrala Wynajmu Filmów[4].
Obsada
- Jan Werich –
- cesarz Rudolf II,
- piekarz Matěj Kotrba
- Marie Vášová – hrabina Kateřina Stradová
- Nataša Gollová – Kateřina vel Sirael
- Bohuš Záhorský – szambelan Filip Lang
- Jiří Plachý – Edward Kelley
- Zdeněk Štěpánek – marszałek Bernard Russworm
- František Filipovský – astrolog nadworny
- František Černý – alchemik Jeroným Alessandro Scotta
- Václav Trégl – osobisty sługa cesarza
- Vladimír Leraus – delegat węgierski
- Miloš Nedbal – lekarz sądowy
- Bohuš Hradil – Tycho Brahe
- František Holar – dowódca straży
Produkcja
Jan Werich i Jiří Voskovec próbowali nakręcić film na podstawie swojej sztuki Golem w latach trzydziestych. Ten film ostatecznie stał się Le Golem wyreżyserowany przez Juliena Duviviera, który w znaczący sposób przeredagował scenariusz i zmienił go w horror. Werich powrócił do tego tematu w latach pięćdziesiątych i wraz z Jiřim Brdečką napisał scenariusz. Pierwotnie reżyserował Jiří Krejčík, ale po sporach z Werichem Krejčík został zastąpiony przez Martina Friča[5]. Cały film został nakręcony w Studiu Barrandov. Był to trzeci pełnometrażowy, czechosłowacki film kolorowy po Janie Rohaczu z Dube i Temno[2]. Został nakręcony na taśmie Eastmancolor i Agfacolor. Kostiumy powstały według projektów Jiříego Trnki[6].
Premiera
Cesarski piekarz miał premierę 4 stycznia 1952 roku jako dwuczęściowy film, trwający 144 minut[7].
Wersja międzynarodowa
Przygotowano 112-minutową jednoczęściową wersję międzynarodową, w której wycięto większość scen o charakterze propagandowym[7]. Z powodzeniem był dystrybuowany w wielu krajach, w tym we Włoszech, RFN, NRD, Szwecji, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Finlandii, Francji, Belgii czy Argentynie.
Przypisy
- ↑ Cesarski piekarz. „Film”. 17, s. 8-9, 1953-04-19. Warszawa: Filmowa Agencja Wydawnicza. [dostęp 2022-02-12].
- 1 2 Jan Kliment: Výroba a distribuce barevných filmů. Masaryk University. [dostęp 2021-05-05]. (cz.).
- ↑ Stanisław Grzelecki. Cesarski piekarz. „Film”. 19, s. 11, 1953-05-10. Warszawa: Filmowa Agencja Wydawnicza. [dostęp 2022-02-12].
- ↑ CESARSKI PIEKARZ. Gapla. [dostęp 2021-05-05]. (pol.).
- ↑ Zapomenuté zajímavosti o filmu Pekařův císař: V+W chtěli natočit Golema. Prima. [dostęp 2021-05-05]. (cz.).
- ↑ Werichův pekař a císař: Agitka, legenda, historie – ale hlavně sranda. Ceskatelevize.cz, 2012-01-04. [dostęp 2021-05-05]. (cz.).
- 1 2 Císařův pekař – Pekařův císař. CSFD.cz. [dostęp 2021-05-05]. (cz.).
Linki zewnętrzne
- Cesarski piekarz w bazie IMDb (ang.)
- Cesarski piekarz w bazie Filmweb