Ch’ilbul sa
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
góra Chiri |
| Rodzaj klasztoru | |
| Właściciel | |
| Typ zakonu |
męski |
| Materiał budowlany |
drewno |
Położenie na mapie Korei Południowej  | |
 35°16′58″N 127°36′33″E/35,282778 127,609167 | |
Ch'ilbul sa (Klasztor Siedmiu Buddów 칠불사) – koreański klasztor buddyjski na górze Chiri, była pustelnia (kor. am)
Historia klasztoru
Nazwa klasztoru powstała z legendy. W I wieku siedmiu synów króla Kima Suro, założyciela królestwa Karak, przychodziło w to miejsce medytować pod kierunkiem ich wuja mistrza Chagn'yu. Najpierw wybudowali pustelnię Unsangwŏn. Po dwóch latach praktyki stali się buddami i wybudowali pustelnię, którą nazwano Ch'ilbul am. Za panowania króla Hyogonga (pan. 887-911) mistrz sŏn Tamgong wybudował w tym miejscu pawilon do praktyki medytacji sŏn[1]. Klasztor znajduje się na wysokości 800 metrów tuż pod jednym ze szczytów góry Chiri - Tokkibong.
Początkowo świątynia była pustelnią. W XVI wieku spędził w niej swoje ostatnie lata życia mistrz Puhyu Sŏnsu (1543–1615), brat w Dharmie mistrza sŏn Sosana Taesy.
Większa część świątyni została zniszczona w czasie wojny koreańskiej. W 1984 roku została odnowiona i rozbudowana.
Stosunkowo niedawno pustelnia otrzymała status klasztoru.
Adres pustelni
- 528, Beomwang-gil, Hwagae-myeon, Hadong-gun, Gyeongsangnam-do, Korea Południowa
Przypisy
- ↑ Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. s. 196
Bibliografia
- Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, s. 330 ISBN 89-952155-4-2