Chamaipites hermes

Chamaipites hermes – gatunek skorka z rodziny skorkowatych i podrodziny Forficulinae. Jedyny z monotypowego rodzaju Chamaipites.

Gatunek ten opisany został w 1900 roku przez Malcolma Burra jako Anechura hermes. Do rodzaju Chamaipites przeniósł go w 1907 ten sam autor^[1][2]. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego χαμαιπετηξ („pełzający”)^[2].

Samiec tego skorka ma ciało długości od 14 do 16 mm ze szczypcami włącznie, samica zaś pozostaje nieznana nauce. Budowa ciała jest stosunkowo przysadzista. Ubarwienie jest ciemnobrązowawoczarne z jaśniejszymi bocznymi brzegami przedplecza oraz brązowymi czułkami i szczypcami. Duża, szeroka, poprzeczna głowa ma słabo zaznaczone szwy, nabrzmiałe czoło i wypukły środek tylnego brzegu. Czułki budują stożkowate, dość grube człony, z których pierwszy jest tak długi jak rozstaw czułków, drugi kwadratowy, a trzeci i czwarty są mniej więcej równych długości. Tak długie jak szerokie i tak szerokie jak głowa przedplecze ma wypukłą krawędź przednią, zaokrąglone boki i prostą krawędź tylną. Pokrywy (tegimny) i tylne skrzydła są dobrze wykształcone. Przypłaszczony, pośrodku rozszerzony i dalej silnie zwężający się odwłok ma małe wzgórki gruczołowe na trzecim i bardzo duże na czwartym tergicie. Ostatni tergit jest silnie poprzeczny, opadający, zaopatrzony w parę guzków i zagłębienie między nimi. Przysadki odwłokowe (szczypce) są dość krótkie, o ramionach u nasady rozszerzonych, u nasady i pośrodku eliptycznych w przekroju, a u wierzchołka cylindrycznych. Na grzbietowej powierzchni każdego z ramion znajduje się bardzo duży i tępy ząb^[3].

Owad orientalny, endemiczny dla Indonezji, znany wyłącznie z Borneo^[3].