Charytyna (święta)

Święta
Charytyna

Data urodzenia	początek XIII wieku
Data i miejsce śmierci	1281 Nowogród Wielki
Czczona przez	Rosyjski Kościół Prawosławny
Wspomnienie	5 października
Szczególne miejsca kultu	Litwa

Charytyna, Krystyna (ur. na początku XIII wieku, zm. 1281 w Nowogrodzie Wielkim^[1]) – księżniczka litewska, mniszka, święta prawosławna.

Szczegóły biografii Charytyny nie są znane. Urodziła się na początku XIII wieku - w tym kontekście historycy podają 1221 rok jako możliwą datę narodzin. Miała wywodzić się z litewskiego rodu książęcego^[2]. Historycy przypuszczają, że w okresie wewnętrznego chaosu na Litwie po zabójstwie Mendoga mogła uciec wraz z rodziną (niektórzy historycy uznają ją za córkę, bądź krewną Towciwiłła) do Nowogrodu Wielkiego, gdzie miała przyjąć prawosławie^[3]. Miała wyjść za mąż za księcia Fiodora Jarosławowicza, brata Aleksandra Newskiego, jednak ten zmarł tuż przed ślubem (źródła w kontekście ożenku z Fiodorem tak samo wymieniają Eufrozynę Suzdalską^[4])^[5].

Po tym wydarzeniu postanowiła poświęcić się życiu monastycznemu. Pozostała w Nowogrodzie i wstąpiła do monasteru św. Piotra i Pawła, gdzie z czasem została przełożoną wspólnoty. Charytyna jest pierwszą znaną chrześcijańską zakonnicą pochodzenia litewskiego. Została uznana za święta kościoła prawosławnego. Jest patronką Litwy i narodu litewskiego^[6]. Jej wspomnienie ma miejsce 5 października^[2].