Chilijska Formuła 3

Chilijska Formuła 3 (hiszp. Fórmula 3 Chilena) – najwyższa kategoria wyścigów formuł w Chile. W latach 1972–1983 organizowana pod nazwą Formuła 4. Nigdy nie była organizowana według przepisów międzynarodowej Formuły 3.

Pierwsze zawody Formuły 4 w Chile odbyły się w listopadzie 1969 roku, a uczestniczył w nich m.in. Eduardo Kovacs. Po tym wydarzeniu nastąpił import pojazdów wyścigowych z Argentyny, dzięki czemu w roku 1972 zainaugurowano regularną serię; pierwszym mistrzem został José Manuel Salinas. Początkowo regulamin dopuszczał używanie silników dowolnej marki o pojemności do 850 cm³ i korzystano z jednostek FIAT, NSU i Citroën. Pod koniec lat 70. w stawce pojawiły się silniki pochodzące z Renault 4. W 1979 roku w serii pojawił się koncern Chiletabacos, który promował różne marki papierosów. Od 1984 roku obowiązywały silniki Renault 1,4 litra, a seria zmieniła nazwę na Formuła 3. W sezonie 1986 oficjalnym sponsorem serii zostało Renault. Rok później śmiertelnemu wypadkowi podczas zawodów uległ Sergio Santander, co spowodowało znaczny spadek zainteresowania Formułą 3 w Chile. Od sezonu 1990 dopuszczono silnik dowolnej marki o pojemności do 1,4 litra. Wówczas to kierowcy używali jednostek Alfa Romeo, Nissan, Citroën, Mitsubishi, Volkswagen, Ford i Renault. Od 1994 roku ponownie wolno było wykorzystywać tylko silniki Renault, a organizatorem serii został SODAF. Pod koniec lat 90. ponownie wśród uczestników spadło zainteresowanie Formułą 3. W 2004 roku zastąpiono stare silniki Renault jednostkami Nissana^[1].