Chlorodifluorometan
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
chlorodifluorometan |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| R-22, Freon 22, HCFC-22, daw. chlorodwufluorometan |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
CHClF2 |
| Masa molowa |
86,47 g/mol |
| Wygląd |
bezbarwny gaz o słabym zapachu podobnym do chloroformu[1] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
75-45-6 |
| PubChem |
6372 |
|
|
| InChI |
InChI=1S/CHClF2/c2-1(3)4/h1H |
| InChIKey |
VOPWNXZWBYDODV-UHFFFAOYSA-N |
|
| Właściwości |
|
| Gęstość |
1,412 g/cm³ (w punkcie wrzenia)[1]; ciecz 1,4909 g/cm³ (−69 °C)[2]; ciecz 0,0039341 g/cm³ (0 °C, 1013 hPa)[1]; gaz 0,0036703 g/cm³ (15 °C, 1000 hPa)[1]; gaz |
|
| Rozpuszczalność w wodzie |
| słabo rozpuszczalny: 2770 mg/l[3] |
| w innych rozpuszczalnikach |
| rozpuszczalny w eterze dietylowym, acetonie i chloroformie[2] |
|
| Temperatura topnienia |
−157,41 °C[2] |
| Temperatura wrzenia |
−40,9 °C[1] |
| Punkt potrójny |
−160,2 °C[1] |
| Punkt krytyczny |
96,2 °C[1]; 4,99 MPa[1]; 0,513 g/cm³[1] |
| logP |
1,08[1][3] |
| Napięcie powierzchniowe |
10,29 mN/m (10 °C, 1 atm)[2] 8,11 mN/m (25 °C, 1 atm)[2] 4,72 mN/m (50 °C, 1 atm)[2] 1,75 mN/m (75 °C, 1 atm)[2] |
| Prężność pary |
9,081 bar (20 °C)[1] 12,0 bar (30 °C)[1] |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Chlorodifluorometan, CHClF
2 – organiczny związek chemiczny, chlorofluorowa pochodna metanu. Jest czynnikiem chłodniczym (R-22) z grupy HCFC, który dzięki swoim własnościom termodynamicznym pozwala transportować ciepło z jednego ośrodka do drugiego w obiegu Lindego. Obecnie przeznaczony jest tylko do serwisu istniejących już instalacji. Na mocy protokołu z Kioto jest wycofywany z użycia.
Właściwości
- ciepło parowania w punkcie wrzenia: 233,7 kJ/kg
- ciepło właściwe cieczy: 1,26 kJ/kgK
- ciepło właściwe pary: 0,662 kJ/kgK
- przewodność cieplna cieczy: 0,09 W/mK
- przewodność cieplna pary: 0,0118 W/mK
- ODP: 0,055[1]
- HGWP: 0,36
- GWP: 1500[1]
Zagrożenia
Jest słabo toksyczny, jednak duże stężenie może powodować wypieranie powietrza prowadzące do uduszenia. W warunkach podwyższonej temperatury (ponad 150 °C) mogą powstawać toksyczne produkty rozkładu chlorodifluorometanu: fluorowodór, chlorowodór, fosgen, tlenek węgla, dwutlenek węgla, chlor.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Chlorodifluoromethane, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 31370 [dostęp 2017-01-31] (niem. • ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-104, 6-190, 9-61, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- 1 2 3 4 Chlorodifluoromethane, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2017-01-31] (ang.).