Chorew
Centralna Organizacja Oświatowa „Chorew” (hebr. חורב) – żydowska organizacja oświatowa, powstała w 1929 roku w Polsce pod auspicjami partii Agudat Israel
Organizacja prowadziła sieć męskich szkół o charakterze religijnym (chedery, talmud tory i jesziwy), w ramach zajęć kilkanaście godzin tygodniowo poświęcano jednak także na naukę przedmiotów świeckich w języku polskim[1]. Na początku lat 30. XX wieku organizacja prowadziła 469 szkół, do których w roku szkolnym 1935/1936 uczęszczało 81 676 uczniów[1]. Gershon Bacon podaje, że organizacja w 1937 roku prowadziła 177 szkół, do których uczęszczało 49 123 uczniów, była to wówczas największa żydowska sieć szkół. Budżet organizacji wynosił ponad 3 miliony złotych[2]. Większość uczniów ortodoksyjnych szkół uzyskiwała także edukację w polskich szkołach państwowych[3].
Organizacją odpowiedzialną za prowadzenie szkół dla dziewcząt było Beis Jaakow[4].
Przypisy
- 1 2 Rafał Żebrowski, Chorew [online], delet.jhi.pl [dostęp 2025-04-21].
- ↑ Bacon 2002 ↓, s. 73.
- ↑ Bacon 2002 ↓, s. 74.
- ↑ Rafał Żebrowski, Be(j)t Jaakow [online], delet.jhi.pl [dostęp 2025-04-21].
Bibliografia
- Gershon Bacon, National revival, ongoing acculturation: Jewish education in interwar Poland, „Jahrbuch des Simon-Dubnow-Instituts”, 1, 2002, s. 71-92, ISBN 3-421-05521-1.