Chreszczatyj park
Widok na park ze Wołodymyrśkiej hirki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia |
1743 |
Położenie na mapie Kijowa ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego ![]() | |
Chreszczatyj park (ukr. Хрещатий парк) – park miejski w Kijowie, położony na prawym brzegu Dniepru, w sąsiedztwie Placu Europejskiego, wzdłuż Wołodymyrśkiej hirki. Powierzchnia parku wynosi 11,8 ha (29 akrów).
Historia
Park został założony w 1743 z inicjatywy carycy Elżbiety Romanowej, pierwotnie nosił nazwę Ogrodu Carskiego i był urządzony w stylu regularnym. Z czasem przekształcił się w romantyczny park krajobrazowy[1].
W 1882 w dolnej części parku powstał budynek Zgromadzenia Kupieckiego (dzisiejsza Filharmonia Narodowa Ukrainy). Od tego czasu park funkcjonował również pod nazwą Ogród Kupiecki i stał się ważnym centrum życia kulturalnego Kijowa, goszcząc koncerty, spektakle oraz występy chóralne[1].
W 1872 w parku zbudowano pierwszą kijowską wieżę ciśnień, co zapoczątkowało historię miejskiego wodociągu. Od 2003 w odrestaurowanych wieżach mieści się Centrum Informacji Wodnej[1].
W XX wieku park wielokrotnie zmieniał nazwę: Ogród 1 Maja, Proletariacki, Pionierski[1], aż 2 lutego 1993 przyjęto obecną nazwę[2].
Atrakcje
W parku znajduje się Kijowski Akademicki Teatr Lalek. W jego okolicy można podziwiać panoramę Dniepru, przejść Szklanym Mostem na Wołodymyrśką hirkę oraz odwiedzić Kolumnę Prawa Magdeburskiego. Park graniczy z wieloma zabytkami i jest popularnym miejscem spacerów zarówno dla mieszkańców, jak i turystów[1].
Poza tym w parku mieści się również Łuk Wolności Narodu Ukraińskiego, budynek Biblioteki Narodowej Ukrainy im. Jarosława Mądrego, Centrum Informacji Wodnej, budynek Filharmonii Narodowej Ukrainy, a także pomnik Michaiła Glinki.
W 2019 park został połączony pieszym szklanym mostem ze Wołodymyrśką hirką, tworząc popularną trasę spacerową i punkt widokowy w centrum Kijowa[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Хрещатий парк [online], mistokyia.ua, 25 października 2024 [dostęp 2025-04-14] (ukr.).
- ↑ «Про повернення вулицям історичних назв, перейменування парків культури та відпочинку, станцій метро» [online], 81412.livejournal.com [dostęp 2025-04-14] [zarchiwizowane z adresu] (ukr.).
- ↑ Andrii Osadchuk, A tale of two bridges [online], atlanticcouncil.org, 30 maja 2019 [dostęp 2025-04-14] (ang.).


