Cichonóżka zebrowata
| Aphonopelma seemanni[1] | |||
| (Pickard-Cambridge, 1897) | |||
 Widok z przodu | |||
 Wylinka | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
cichonóżka | ||
| Gatunek |
cichonóżka zebrowata | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Zasięg występowania | |||
 Zasięg występowania | |||
Cichonóżka zebrowata[2], ptasznik zebrowaty (Aphonopelma seemanni) – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych (Theraphosidae), zamieszkującego Amerykę Centralną. Nie znajduje się na liście CITES.
Taksonomia
Gatunek nazwany został na cześć niemieckiego botanika: Bertholda Carla Seemanna[3]. Gatunek po raz pierwszy opisał Frederick Octavius Pickard-Cambridge w 1897 roku. Umieścił go on w rodzaju Eurypelma oraz nadał nazwę gatunkową seemanni. Cztery lata później R.I Pocock przypisał ten gatunek do rodzaju Aphonopelma. Inni autorzy opisywali A. seemanni pod nazwami: Eurypelma latens, Rhechostica seemanni oraz Aphonopelma latens[4].
Areał występowania, środowisko i tryb życia
A. seemanni występuje w Salwadorze, Hondurasie, Nikaragui, a także Kostaryce. Siedliskiem życia ptasznika zebrowatego są suche i wilgotne lasy tropikalne oraz trawiaste stepy[3][5]. Żyje w wykopanej przez siebie norze (zazwyczaj wilgotnej), zwykle znajdującej się pod skałą lub powaloną kłodą. Gatunek naziemny. Ptasznik aktywny w nocy, żywiący się owadami, sporadycznie także małymi jaszczurkami i gryzoniami oraz innymi ptasznikami[4][6][7].
Samica po 4-10 tygodniach od kopulacji składa kokon, zawierający zwykle do 400 jaj. Kiedy młode przejdą drugą wylinkę, samica rozrywa kokon. Młode osobniki ciągną za sobą nić, aby – w razie zagrożenia – wrócić do kokonu bądź wspiąć się na samicę[3][5].
Opis
Dorosła samica dorasta do około 8 cm długości ciała, samiec do ok. 6 cm.[6]
Masa: 25-40 g[5]
Dorosły ptasznik ma czarne/brunatne lub brązowe ubarwienie. Charakterystyczną cechą tego gatunku są białe pasy na odnóżach (stąd polska nazwa: ptasznik zebrowaty). U samców pasy te są słabiej zaznaczone. Dorosłe osobniki mogą się od siebie różnić intensywnością barw, np. samiec ma połyskujący na granatowo karapaks. Spód rudy, owłosiony włoskami o tej samej barwie[6][3].
Samica dożywa 20 lat, samiec umiera po około 5 latach (2 lata po osiągnięciu dojrzałości płciowej). Proces dojrzewania jest bardzo długi[6][5].
Temperament i jad
Gatunek na ogół spokojny, choć sprowokowany może pokazać pazury jadowe bądź wyczesać drażniące włoski parzące[6].
W kulturze
Ptasznik zebrowaty wystąpił w filmie z 1990 roku pt. Kevin sam w domu[8].
Przypisy
- ↑ Aphonopelma seemanni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Dominik Szymański i inni, Ptasznikowate (Theraphosidae) - Etymologia nazw naukowych i propozycja nazw zwyczajowych, Kraków: Ridero, 14 marca 2025, s. 47, ISBN 978-83-8414-021-5.
- 1 2 3 4 Vogelspinnen - Aphonopelma - zootier-lexikon.org [online], www.zootier-lexikon.org [dostęp 2024-03-29] (niem.).
- 1 2 NMBE - World Spider Catalog [online], wsc.nmbe.ch [dostęp 2024-03-28].
- 1 2 3 4 Security check [online], www.biolib.cz [dostęp 2024-03-29] (cz.).
- 1 2 3 4 5 ISBN 978-83-8348-081-7, strona 76-77
- ↑ Costa Rican Zebra Tarantula: A Fascinating Arachnid of Central America | GVI [online], www.gvi.co.uk [dostęp 2024-03-28] (ang.).
- ↑ Wojciech Pałasz, Aphonopelma seemanni - ptasznik zebrowaty [online], Terrarium, 20 grudnia 2023 [dostęp 2024-03-28] (pol.).