Clifford Etienne
| Pseudonim |
The Black Rhino (pl. Czarny Nosorożec) |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
193 cm |
| Masa ciała |
101 kg |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa | |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
35 |
| Zwycięstwa |
29 |
| Przez nokauty |
20 |
| Porażki |
4 |
| Remisy |
2 |
Clifford Etienne (ur. 9 marca 1970 w Lafayette) – amerykański bokser.
Wczesne życie
Clifford Etienne urodził się i wychowywał w Lafayette w stanie Luizjana jako samozwańczy "kujon". Uczęszczał do St. Martinville High School w St. Martin Parish w stanie Luizjana, gdzie był wyróżniającym się zawodnikiem gridiron football na pozycji linebackera, rekrutowanym przez takie drużyny uczelniane jak m.in.: LSU Tigers, Nebraska Cornhuskers, Texas A&M Aggies, Oklahoma Sooners[1].
Jednak w 1988 roku świetnie zapowiadająca się kariera sportowa została przerwana w wyniku wyroku 40 lat więzienia za napad z bronią w ręku w centrum handlowym.
Podczas pobytu w więzieniu ważył 131 kg, zajął się boksem i zdobył w tej dyscyplinie mistrzostwa w więzieniu stanowym. Został członkiem więziennej drużyny bokserskiej „Gunslingers” w stanie Luizjana (miał wynik 30 zwycięstw na 30 walk). Zapisał się także na zajęcia na Southern University w Baton Rouge w stanie Luizjana, gdzie otrzymywał za naukę wysokie noty. W 1998 roku po 10 latach dostał zwolnienie warunkowe.
Kariera
Clifford Etienne po wyjściu z więzienia rozpoczął karierę w boksie zawodowym[2].
Etienne został uznany przez magazyn The Ring za „Najbardziej ekscytującego zawodnika do obejrzenia 2000 roku wagi ciężkiej”, w dużej mierze dzięki walce 11 listopada 2000 roku z Lawrence’em Clayem Beyem w Mandalay Bay Resort and Casino w Las Vegas, która zakończyła się wygraną Etienne'a na punkty, choć był kontuzjowany w 2. i 7. rundzie (walka była powszechnie uznana za jedną z najlepszych walk wagi ciężkiej w 2000 roku). 6 maja 2000 roku wygrał na punkty z Lamonem Brewsterem w Mellon Arena w Pittsburgh.
Etienne podpisał z telewizją Showtime, po czym jego akcję zaczęły rosnąć, jednak po przegranej walce 23 marca 2001 roku w Texas Station Casino w Las Vegas po technicznym nokaucie w 8. rundzie z Fresem Oquendo szybko spadły.
Po odbudowaniu częściowo utraconej pozycji dzięki następnym zwycięstwom, został zakontraktowany na walkę z Mikiem Tysonem, która miała miejsce 22 lutego 2003 roku w The Pyramid w Memphis, która zakończyła się porażką Etienne'a poprzez nokaut w 49. sekundzie.
Na następną walkę czekał prawie rok, kiedy 7 lutego 2004 roku w Riehle Brothers Pavilion w Lafayette w stanie Indiana stoczył walkę z Shawnem Robinsonem, z którym wygrał poprzez nokaut w 4. rundzie.
21 stycznia 2005 roku w Reliant Center w Houston przegrał przez techniczny nokaut z Calvinem Brockiem w 3. rundzie.
Ostatnia walka Etienne'a miała miejsce 14 maja 2005 roku w niemieckim Oberfrankenhalle w Bayreuth z Rosjaninem Nikołajem Wałujewem (Bestia ze Wschodu) o pas WBA Intercontinental, z którym przegrał przez nokaut w 3. rundzie.
Lista walk zawodowych
| Statystyka stoczonych walk zawodowych | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięstw: 29 (KO – nokautów: 20, walk zakończonych na punkty: 9) Przegranych: 4 (KO – nokautów: 3, walk zakończonych na punkty: 3) Remisów: 2 | |||||||
| Wynik | Rekord | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 29–4–2 | KO | 3 (12) | 14.05.2005 | Walka o pas WBA Intercontinental. Etienne był dwukrotnie liczony w 3. rundzie. | ||
| Przegrana | 29–3–2 | TKO | 3 (10) | 21.01.2005 | Etienne był liczony w 2. rundzie oraz dwukrotnie w 3. rundzie. | ||
| Zwycięstwo | 29–2–2 | TKO | 2 (10) | 27.11.2004 | Etienne był liczony w 1. rundzie. Kenny Craven nie był w stanie kontynuować walki z powodu rozcięcia lewego oka. | ||
| Zwycięstwo | 28–2–2 | UD | 10 | 09.06.2004 | |||
| Zwycięstwo | 27–2–2 | UD | 8 | 27.05.2004 | |||
| Remis | 26–2–2 | PTS | 8 | 27.03.2004 | |||
| Zwycięstwo | 26–2–1 | KO | 2 (8) | 21.02.2004 | |||
| Zwycięstwo | 25–2–1 | TKO | 4 (8) | 07.02.2004 | |||
| Przegrana | 24–2–1 | KO | 1 (10) | 22.02.2003 | |||
| Remis | 24–1–1 | PTS | 10 | 27.07.2002 | Etienne był liczony w 5. i 6. rundzie. | ||
| Zwycięstwo | 24–1 | UD | 10 | 27.04.2002 | |||
| Zwycięstwo | 23–1 | TKO | 7 (10) | 02.02.2002 | |||
| Zwycięstwo | 22–1 | TKO | 2 (12) | 08.12.2001 | Walka o pas IBA Americas. | ||
| Zwycięstwo | 21–1 | KO | 1 (10) | 31.08.2001 | |||
| Zwycięstwo | 20–1 | KO | 1 (10) | 22.06.2001 | |||
| Przegrana | 19–1 | TKO | 8 (10) | 23.03.2001 | Fres Oquendo był liczony w 1., 2., 3., 7. i 8. rundzie. | ||
| Zwycięstwo | 19–0 | UD | 10 | 11.11.2000 | Etienne był kontuzjowany pod koniec 2. i 7. rundy. | ||
| Zwycięstwo | 18–0 | TKO | 3 (10) | 09.09.2000 | Walka o pas NABF. | ||
| Zwycięstwo | 17–0 | KO | 3 (12) | 30.06.2000 | Walka o pas IBA Continental. | ||
| Zwycięstwo | 16–0 | UD | 10 | 06.05.2000 | Lamon Brewster zerwał więzadła w kolanie w 1. rundzie. | ||
| Zwycięstwo | 15–0 | UD | 10 | 18.03.2000 | |||
| Zwycięstwo | 14–0 | TKO | 2 (10) | 26.02.2000 | Etienne był liczony w 1. rundzie. | ||
| Zwycięstwo | 13–0 | TKO | 1 (6) | 28.01.2000 | |||
| Zwycięstwo | 12–0 | TKO | 1 (4) | 26.11.1999 | |||
| Zwycięstwo | 11–0 | TKO | 1 (4) | 17.09.1999 | |||
| Zwycięstwo | 10–0 | KO | 1 | 08.09.1999 | |||
| Zwycięstwo | 9–0 | UD | 8 | 20.08.1999 | |||
| Zwycięstwo | 8–0 | KO | 1 (8) | 11.06.1999 | |||
| Zwycięstwo | 7–0 | KO | 1 | 30.04.1999 | |||
| Zwycięstwo | 6–0 | UD | 6 | 15.04.1999 | |||
| Zwycięstwo | 5–0 | TKO | 6 (6) | 27.02.1999 | |||
| Zwycięstwo | 4–0 | TKO | 1 (6) | 06.02.1999 | |||
| Zwycięstwo | 3–0 | UD | 6 | 19.01.1999 | |||
| Zwycięstwo | 2–0 | TKO | 1 (4) | 11.12.1998 | |||
| Zwycięstwo | 1–0 | KO | 1 (4) | 03.12.1998 |
Działalność przestępcza i uwięzienie
11 sierpnia 2005 roku portal Fightnews.com poinformował o definitywnym zakończeniu kariery Etienne'a w następujący sposób:
Znany bokser wagi ciężkiej Clifford Etienne został aresztowany w środę w Baton Rouge w Luizjanie pod zarzutem napadu z bronią w ręku, porwania i usiłowania zabójstwa policjanta. Etienne rzekomo obrabował lokalną firmę, ukradł samochód z kobietą i jej dziećmi, a następnie wycelował broń w funkcjonariuszy policji. Jest przetrzymywany w więzieniu parafialnym East Baton Rouge z kaucją w wysokości 70 000 dolarów amerykańskich[3][4].
22 czerwca 2006 roku podczas procesu w Baton Rouge w stanie Luizjana został uznany winnym dokonania zarzucanych mu czynów i skazany na 150 lat więzienia bez możliwości zwolnienia warunkowego[2], jednak w kwietniu 2013 roku ze względu na tzw. "techniczność" wyrok został skrócony do 105 lat więzienia[5][6].
Podczas pobytu w więzieniu został malarzem, malującym dzieła sztuki w więzieniu, a we wrześniu 2015 roku dostał pracę fryzjera[7].
Przypisy
- ↑ Beware the Black Rhino Heavyweight Clifford Etienne found his calling in prison. Now he stalks a title [data dostępu: 2001-02-19] (ang.)
- 1 2 Boxer Etienne gets 150-year sentence for crime spree [data dostępu: 2006-06-23] (ang.)
- ↑ Etienne arrested! [data dostępu: 2005-08-11] (ang.)
- ↑ Heavyweight boxer Etienne arrested [data dostępu: 2005-08-13] (ang.)
- ↑ Był jednym z największych talentów, walczył z Tysonem, skończył z wyrokiem 105 lat więzienia [data dostępu: 2020-05-08]
- ↑ Gdy wyszedł z więzienia, tak na jego widok zareagowała córka. "Serce się kraje" [data dostępu: 2022-10-25]
- ↑ Clifford Etienne Nearly Killed in Prison, Given Transfer [data dostępu: 2015-11-09] (ang.)
Linki zewnętrzne
- Clifford Etienne w bazie BoxRec.com (ang.)