Lejkówka wrzosowiskowa
.jpg) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
lejkówka wrzosowiskowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Clitocybe ericeticola Singer Sydowia 15(1-6): 48 (1962) [1961] | |
Lejkówka wrzosowiskowa (Clitocybe ericeticola (J. Favre) Harmaja) – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1792 roku Jean Baptiste François Bulliard, nadając mu nazwę Agaricus ericetorum, jednakże jego opis nie spełniał wymogów nomenklatury botanicznej. Obecną nazwę nadał mu Rolf Singer w 1962 roku[1]. Pozostałe synonimy[2]:
- Agaricus eburneus var. ericetorum (Bull.) L. Marchand 1828
- Clitocybe ericetorum (Bull.) P. Karst. 1879
Nazwę polską podał Stanisław Domański w 1955 r.[3]
Morfologia
Średnica do 3 cm, stosunkowo mięsisty, początkowo płaskowypukły, potem wklęsły, nawet prawie pępówkowaty, z podwiniętym brzegiem. Powierzchnia gładka, żółtawobiała, mięsista[4].
Dość rzadkie, nieco zbiegające na trzon, grube, rozwidlone, od białawych do kremowożółtych[4].
Często trzony wyrastają tak gęsto, że tworzą pęczki. Są górą rozszerzone, powierzchnia włóknista, z grzybnią u podstawy, tej samej barwy co kapelusz[4].
Biały, nie zmieniający barwy po przecięciu, lekki, o nieokreślonym zapachu i zdecydowanie gorzkim smaku[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki kuliste, jajowate, 4–5,5 × 2–3,5 µm[4].
- Gatunki podobne
Swoim kształtem, kolorem i rzadkimi blszkami jest podobny do białych gatunków z rodzaju Cuphophyllus, jednak jego twardy i gorzki miąższ pozwala na odróżnienie go od nich[4].
Występowanie i siedlisko
Znane jest występowanie tego gatunku tylko w nielicznych miejscach w Europie[5]. W Polsce do 2024 r. podano cztery stanowiska[3], ale w późniejszych latach podano wiele następnych (dla synonimu Clitocybe ericetorum)[6].
Naziemny grzyb saprotroficzny. Występuje w zaroślach jałowcowych, na przydrożach i nieużytkach[3].
Lejkówka wrzosowiskowa prawdopodobnie jest trująca, należy bowiem do sekcji Candicantes, która obejmuje gatunki trujące[4].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2024-12-14] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-12-14] (ang.).
- 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 122, ISBN 83-89648-09-1.
- 1 2 3 4 5 6 7 Clitocybe eryceticola [online] [dostęp 2024-12-14] (wł.).
- ↑ Występowanie Clitocybe ericeticola na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-12-14] (ang.).
- ↑ Stanowiska lejkówki wrzosowiskowej w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-12-14] (pol.).